Postać na szczudłach

Dogonowie to lud mieszkający w Republice Mali w okręgach Bandiagara, Duentza i Bankass. Ich liczebność szacuje się na około 500–600 tysięcy. Podstawą ich gospodarki jest kopieniactwo. Wiele z dogońskich obrzędów dorocznych wiąże się z zapewnieniem sobie dobrych zbiorów. W tym celu dziękują bogu Ammie i przodkom za dobry urodzaj, prosząc jednocześnie o błogosławieństwo na nadchodzący sezon prac polowych. Dwoma najważniejszymi świętami związanymi z rolniczym kalendarzem są Goru i Bulo, podczas których współpracują kapłani obu kultów życia – Hogon (kapłan kultu Lebe) i Binukedine (kapłan kultu Binu).

Goru jest świętem zbiorów, odbywającym się na przełomie grudnia i stycznia, natomiast Bulo ceremonią siewów mającą miejsce w maju lub czerwcu, tuż przed pierwszymi deszczami. Integralną częścią obu ceremonii są liczne ofiary składane na wielu ołtarzach oraz kierowane ku Ammie modlitwy. Po dopełnieniu wszelkich rytuałów święta stają się okazją do zabawy. Dogonowie tańczą, piją piwo, spożywają mięso zwierząt złożonych w ofierze. Odwiedzają się nawzajem, dziękując kobietom za dzieci, którymi obdarowały wioski, mężczyznom za ochronę domostw, sąsiadom za pomoc i przyjaźń, a przodkom i bóstwom za błogosławieństwo i wstawiennictwo. Mężowie odwiedzają swoich teściów, dziękując za największy dar, jaki można otrzymać, czyli żonę, dzięki której mają dzieci. Przede wszystkim jednak mieszkańcy Masywu Bandiagara wdzięczni są za dobre relacje istniejące pomiędzy światem ludzi a światem bytów nadprzyrodzonych. Następnego dnia odbywają się rewizyty i utrzymuje się atmosfera radosnego świętowania.

Ewa Prądzyńska