Popielniczka reklamowa

Zarówno w dawnym jak i współczesnym Szczecinie prosperujące w mieście przedsiębiorstwa dbały o odpowiednią reklamę swoich usług. Oprócz papierów firmowych, pieczęci, a także katalogów branżowych, nierzadko dysponowały one przedmiotami codziennego użytku, które zaopatrzone w nazwę zakładu, adres czy nr telefonu pełniły funkcję gadżetu reklamowego.

Jednym z tego rodzaju przedmiotów, zachowanych w zbiorach Muzeum Historii Szczecina, jest trójkątna, niebieskoszara popielniczka. Formą oraz minimalistycznym, eleganckim nadrukiem nawiązuje do stylistyki modernizmu dwudziestolecia międzywojennego. Ze względu na szerokie wgłębienia mogła być używana nie tylko do zbierania pyłu z papierosów, ale i cygar. Na dwóch bokach miała nadruki z nazwą, adresem i numerem telefonu szczecińskiej fabryki maszyn i centralnego ogrzewania Ernsta Simona.

Oprócz maszyn i instalacji grzewczych przedsiębiorstwo w ofercie miało również instalacje wodociągowe, windy osobowe i towarowe, czy systemy wentylacyjne. Inżynier Ernst Simon swoją firmę założył w 1896 roku. Od kolejnego roku widnieje już w szczecińskich księgach adresowych, bardzo często jako pozycja wyróżniona graficznie. Początkowo jego zakład mieścił się na Turnerstrasse 33f (ul. Jageillońska), w 1900 lub 1901 roku przeniósł się na Kreckowerstrasse 24 (ul. Adama Mickiewicza). Przez około 2 lata firma funkcjonowała pod adresem Kreckowerstrasse 80, by ostatecznie ulokować się pod numerem 34 na tej samej ulicy.

W niektórych szczecińskich domach i mieszkaniach do dziś zachowały się, wciąż sprawne, kaloryfery Ernsta Simona. Ciekawym rozwiązaniem w asortymencie tego producenta były grzejniki połączone u góry z szafką, która służyła do suszenia talerzy i ich ogrzewania, by ciepłe dania serwowane na stół nie stygły zbyt szybko.

Małgorzata Peszko