Liściak ahrensburski

Liściak ahrensburski znaleziony w Koszalinie-Rokosowie w nieznanych okolicznościach w 1939 roku pochodzi z dawnej kolekcji Pommersches Landesmuseum. Liściak – grot strzały, wykonano z niewielkiego wióra – podłużnego fragmentu odbitego od odpowiednio uformowanej bryły krzemienia. Retuszem objęta została tylko wierzchnia strona, co oznacza, że należy go wiązać z kulturą ahrensburską. Krawędzie są mocno zniszczone w wyniku użytkowania, a ze względu na niewielkie rozmiary, a tym samym niemożliwość naprawy, został usunięty ze strzały.

Liściaki w zależności od rozmiarów służyły jako groty włóczni, oszczepów i strzał. Są charakterystycznymi wyrobami społeczności reprezentujących archeologiczne kultury z liściakami występujące na całym Niżu Północnoeuropejskim pod koniec ostatniego zlodowacenia. Kultura ahrensburska (wraz z kulturą świderską) jest młodszą z nich. Ludność tej kultury w młodszym Dryasie zamieszkiwała głównie otwartą tundrę i tundrę parkową oraz pogranicze strefy lasów, a następnie w okresie preborealnym rzadkie lasy brzozowo-sosnowe.

Liściak należy datować na ok. 10800–9000 BC.

Michał Adamczyk