Her Majesty Queen Charlotte raising the Genius of the Fine Arts | Królowa Charlotta budzi geniusza sztuk pięknych

Alegoryczna scena przedstawia królową Charlottę w sposób charakterystyczny dla angielskich kompozycji portretowych, czyli na tle pejzażu. Władczyni w paradnej sukni i kunsztownej fryzurze przybranej perłami stoi przed śpiącym kilkuletnim chłopcem i dotykając dłonią jego ramienia stara się go obudzić. Za królową znajduje się identyfikujący ją atrybut – korona leżąca na poduszce umieszczonej na podeście. Uosobienie Geniuszu Sztuk i Nauk w postaci uskrzydlonego chłopca pozwalają rozpoznać zgromadzone wokół niego przedmioty: księga, pędzle, globus, cyrkiel, rulon i kątomierz. Antyczna rotunda stojąca w głębi parku kojarzy się ze świątynią muz.

Sportretowana władczyni to Sophie Charlotte von Mecklenburg-Strelitz (1744–1818), córka Karla Ludwiga Friedricha, księcia Meklemburgii (1708–1752) i Elisabeth von Sachsen-Hildburghausen (1713–1761). Charlotta dzięki małżeństwu z Jerzym III Hanowerskim (1738–1820) w 1761 roku, została królową Wielkiej Brytanii oraz elektorką – a od 1814 również królową – Hanoweru. Jej wielopolowy herb pod koroną królewską ujęty przez gałązki akantu, z podwieszonym kwiatowym festonem, na tle królewskiego płaszcza znalazł się pod kompozycją.

Autorka pierwowzoru tej grafiki, portretu olejnego, to znana i ceniona portrecistka szwajcarskiego pochodzenia, Angelika Kauffmann (1741–1807). Thomas Burke (1749–1815) był rytownikiem pochodzącym z Irlandii, który wykonał tę oraz wiele innych rycin reprodukcyjnych i ilustracji, należąc do najważniejszych interpretatorów kompozycji Angeliki Kauffmann, podobnie jak wydawca tej grafiki, William Wynne Ryland (1732–1783). 

Ewa Gwiazdowska