Stolik do gry

Solik do gier (jedn z pary ze stolikiem Wil.917) – reprezentuje typ mebla niezwykle popularnego w czasach, gdy gry salonowe były główną rozrywką towarzyską. Stoliki do gier znajdowały się w każdej siedzibie czy rezydencji, w liczbie zapewniającej możliwość gry niemal wszystkim uczestnikom spotkań. Meble te znikały z salonów wycofywane do pomieszczeń pomocniczych lub zmieniały swe funkcje po zakończonej grze.

Omawiany stolik wykonany został na wzór mebli angielskich z początku XVIII w.: złożony, prostokątny blat wsparty na pięciu toczonych nóżkach u dołu połączonych prostym, ruchomym wiązaniem sprawia wrażenie funkcjonalnej, przyściennej konsoli na której mógł stanąć wazon, ładna figurka lub inny dekoracyjny przedmiot. Po wysunięciu dwóch tylnych nóżek opiera się na nich rozkładany blat, który osiąga kształt zbliżony do kwadratu o zaokrąglonych narożach. Środek rozłożonego blatu obecnie pokryty brązową skórą (pierwotnie karmazynowym aksamitem lub tkaniną brokatową) otacza szeroka bordiura fornirowana orzechem. W narożnikach wyodrębnione wgłębne okręgi przeznaczone są do ustawiania świeczników, obok (na każdym boku) owalne wgłębienia - to miejsce na żetony, monety lub inne akcesoria gry. Po skończonej grze akcesoria chowane były do płaskiej, szerokiej szuflady znajdującej się pod blatem, blat był składany, a stolik wracał pod ścianę jako elegancka konsolka. Przez wiele lat stoliki wchodziły w skład wyposażenia Apartamentów Królewskich pałacu wilanowskiego.

AK

wilanowska kolekcja, warsztat saski, kolekcja wilanowska, Apartament Królewski.