Latarnia chińska

Latarnia chińska wykonana z porcelany i pozłoconego drewna. Porcelanowy korpus przybrał kształt prostopadłościanu o delikatnie wybrzuszonych krawędziach ze zwężającym się uskokowym wykończeniem w górnej i dolnej jego części. Wzdłuż naroży poprowadzono pręty, które zdobią cztery smoki z szeroko rozpostartymi skrzydłami, z ogonem owiniętym wokół wspomnianych prętów. Wykończono je motywem meandra, w dolnej części z luźno wiszącymi dzwoneczkami oraz zamknięto zwisem, który przybrał formę koszyczka ze zwiniętych liści akantu z szyszką. W górnej części meandrowe zamknięcie zostało podwieszone do ozdobnego zwieńczenia, na którego szczycie zawieszone są dzwoneczki na metalowej oprawie. Wszystkie ścianki korpusu latarni są ażurowe, a pośrodku każdej z nich umieszczone zostały rezerwy, czyli pola z wyodrębnioną krawędzią, wypełnione dekoracją, w tym przypadku z barwnymi scenami rodzajowymi o tematyce zaczerpniętej z wierzeń chińskich.

W XIX –wiecznych dokumentach archiwalnych obiekt ten był wzmiankowany w ciekawy sposób, jako „Latarnia Hińska [...] z 4ma gadami drewnianemi złoconemi“. M.in. na tej podstawie wiadomo, że stanowiła ona element wyposażenia dawnych Pokojów Chińskich zlokalizowanych na piętrze korpusu pałacu, zaprojektowanych i zaaranżowanych przez Stanisława Kostkę Potockiego.