Szczury (głowa kobiety)

Rysunek leżącej głowy kobiecej, widzianej z boku, z otwartymi oczami i opadłym kącikiem ust.

Linia poziomu, na którym leży głowa, zarysowana delikatnie ołówkiem, w jednym miejscu, po prawej, także nieznacznie tuszem.

Jest to głowa zmarłej wieźniarki Auschwitz, narysowana jako ilustracja opowiadania ,,Szczury'' Marii Zarębińskiej-Broniewskiej. Rysunek w tomie „Ręka umarłej” otwiera to opowiadanie, w którym bohaterka-narratorka widzi w jednym z baraków dla chorych ciało kobiece. Ciało to - co w ilustracji nie zostało uwidocznione - nosi ślady po nadjedzeniu przez szczury. Fragment tekstu: ,,Dwie więźniarki z obsługi szpitalnej ściągały koszulę z trupa. Trup był potwornie chudy. Strasznie rozwarte, szklane oczy patrzyły prosto w niebo. Dół twarzy był jedną potworną, wielką raną. Brzuch też. To był pierwszy trup, jakiego widziałam w Oświęcimiu'' (s. 53).

W momencie przekazania obiektu znajdował się on na podklejce i w passe-partout; na passe-partout ołówkiem w lewym dolnym rogu (w orientacji ku bocznej krawędzi) Olga Siemaszko wskazała miejsce druku ilustracji: ,,Str. 52.'' (faktycznie znalazła się właśnie na tej stronie, w górnej części).

Przemysław Kaniecki