Batory Stefan (1533-1586) - portret

Namalowana w drugiej połowie XIX w. poprawna warsztatowo kopia Portretu Stefana Batorego, dzieła Marcina Kobera (ok. 1550-1598), malarza pochodzącego z Wrocławia, jednego z najwybitniejszych portrecistów w Europie Środkowej XVI w., od ok. 1583 r. nadwornego malarza króla polskiego (od 1576) z węgierskiego rodu Báthorych (dane dotyczące oryginalnego obrazu: 1583, technika olejna, płótno; Muzeum Historyczno-Misyjne Księży Misjonarzy, Stradom, Kraków; zob. online: https://muzeum.misjonarze.pl/?page_id=179, dostęp: 30.08.2020).

Monarcha, ukazany w całej postaci (zwrot sylwetki 3/4 w prawo), w postawie stojącej, zwrócony nieco w prawo, w prawej dłoni trzyma białą chustę, lewą wspiera na biodrze. Odziany jest we wzorzysty żupan, skrojony z czerwono-złotej tkaniny oraz w długą do kostek, czerwoną delię z ciemnym futrzanym kołnierzem i futrzanym lamowaniem. Na nogach ma żółte, safianowe buty, na głowie zaś – magierkę ze szkofią. Tło dla wizerunku Stefana Batorego stanowi ciemne wnętrze w dominującym kolorze oliwkowoczarnym, z upiętą u góry (z obu stron), widoczną fragmentarycznie, ciemnozieloną kotarą. Według Jana K. Ostrowskiego, „schemat kompozycyjny oraz pełen powagi wyraz [portretu autorstwa Kobera – przyp. A. W.-W.] wyznaczył model obowiązujący przez następne dwieście lat” (por. J. K. Ostrowski, Portret w dawnej Polsce, Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie 2019, s. 145).

Stefan Batory (1533-1586), król polski; węgierski ród Báthorych; Marcin Kober (ok. 1550-1598); Muzeum Historyczno-Misyjne Księży Misjonarzy, Stradom, Kraków; żupan; delia; żółte, safianowe buty; magierka ze szkofią.

Agnieszka Woźniak-Wieczorek