Miecz półtoraręczny

Miecz z 1 połowy XIV wieku, ozdobiony inkrustacjami z symbolami chrześcijańskimi. Głownia miecza o typie XIIIa wg klasyfikacji Oakeshotta, symetrycznie zwężająca się ku sztychowi, o przekroju soczewkowatym. Na każdym z płazów jest podwójne zbrocze zanikające w połowie ich długości. Jelec typu 2. Głowica typu J, kolista z wybitym z jednej strony krzyżykiem. Końcówka trzpienia pokryta żółtym metalem. Na zbroczach oraz głowni znajdują się znaki inkrustowane tym samym materiałem (prawdopodobnie mosiądzem).

Miecz został wyłowiony z Wisły w okolicach Gniewu. Miecze tego typu wykorzystywane były w XIV wieku w trakcie rejz na Litwę. O ich wykorzystywaniu w akcji nawracania pogan świadczyć mogą liczne symbole chrześcijańskie o charakterze dewocyjnym oraz ochronno-apotropaicznym inkrustowane na głowni. Do tego dostrzec można symbole kowalskie wykonane przecinakiem na trzpieniu oraz krzyż wybity na głowicy.

dr Daniel Gosk