Kobieta z mufką - portret

Twarz przedstawionej kobiety tajemniczo skrywa mufka z błękitnego aksamitu. Widzimy tylko jej fragment, oddany z dużą starannością: różowane policzki, długi prosty nos i ciemną oprawę ciemnych oczu. Szlachetne rysy pozwalają sądzić, że mamy przed sobą wysoko urodzoną osobę. Potwierdza to obramowana ciemnym futrem czapka à la kozacka, której szkarłatne denko zakończone chwostem zwisa aż do ramienia. Obraz ten jest rodzajem żartu graficznego. Pomysł mógł wyjść ze strony modelki, bo któż czyniąc portret decydowałby się na zasłonięcie uwiecznianej twarzy, szczególnie gdy jej resztę przedstawił w sposób tak przekonujący? Może to aktorka, a może chłód jest rozwiązaniem zagadki.

Pastel jest wzorowany na niemal identycznym przedstawieniu olejnym (płótno; 45 × 34,7 cm) kobiety trzymającej przy twarzy mufkę, autorstwa Pietra Antonia Rotariego (aukcja Christie’s, Nowy Jork, 2003 r., nr 68). Na podobnym koncepcie oparty jest także inny portret, na którym młoda, zalotna panienka ukrywa roześmianą twarz za trzymaną w ręku otwartą książką. Istnieje także wiele portretów tak samo upozowanych dziewcząt, które choć z odsłoniętym obliczem, jednak spoglądają na widza w podobny, charakterystyczny sposób, np. dziewczynka zajęta szyciem.

Artysta znany jest z tego, iż malowane przez siebie obrazy olejne częstokroć powtarzał w pastelu. Zaczynał naukę w pracowni Antonia Balestry w Weronie, następnie w latach 1725–1727 oraz ok. 1728 roku przebywał w Rzymie, gdzie uczył się u Francesca Trevisaniego. W latach 1731–1734 studiował w Neapolu u Francesca Solimeny. Po powrocie do Werony wykonał tam ołtarz Czterej męczennicy (1745, kościół przy szpitalu S. Giacomo). Ok. 1751 r. wyruszył do Wiednia, gdzie zaznajomił się z twórczością pastelisty Étienne’a Liotarda, która wywarła na nim przemożne wrażenie i skłoniła go do zainteresowania się tą techniką. Później bawił w Dreźnie, gdzie oprócz wizerunków rodziny królewskiej tworzył fantazyjne portrety urodziwych dziewcząt i dam demonstrujących rozmaite uczucia i  trudniące się przeróżnymi zajęciami. Wreszcie udał się do Petersburga, gdzie wykonał serię fantazyjnych wizerunków do dekoracji „Gabinetu Muz” w pałacu Peterhof.