Idalia Polówna

Jak informuje napis na odwrocie zdjęcia, zostało wykonane w Zakładzie Fotograficznym „Adela”, który prowadził we Lwowie Robert Schaller. Najpierw jego firma mieściła się przy ulicy Kopernika (1890–1900), potem przeniósł ją nieopodal, do nowo powstałego Pasażu Mikolascha – najsłynniejszej ówcześnie „galerii handlowej” w mieście. Zważywszy na wiek sfotografowanej kobiety, jej biografię oraz historię atelier, portret musiał powstać między rokiem 1900 a 1914.

Idalia Pol urodziła się w Warszawie w 1882 roku. Była córką młodszego z synów Wincentego Pola, Marka Stanisława, i Marii z Zienkowiczów, rodzoną siostrą Juliusza Pola (1878–1921) – artysty malarza, i siostrą przyrodnią Jerzego Pola (1888–1935) – majora Wojska Polskiego. Po ukończeniu Liceum Sakramentek we Lwowie w latach 1910–1914 była nauczycielką w szkołach podstawowych w Kulikach (powiat złoczowski) i Daniliczu (koło Rohatyna). W 1914 roku odbyła kurs pielęgniarski Czerwonego Krzyża i przez czas wojny pracowała w krakowskich szpitalach. W latach 1919–1924 była wychowawczynią w Towarzystwie Przyjaciół Dzieci oraz kierowniczką ogniska dla dzieci z ubogich rodzin. W latach 1925–1949 pracowała jako higienistka szkolna przy Zarządzie Miejskim Krakowa. Kontynuując rodzinne tradycje literackie, pisywała wiersze, które prezentowała w kręgu swych bliskich i znajomych (nie doczekały się publikacji). W młodości miała narzeczonego – legionistę, który poległ w walce. Do końca życia pozostała sama. Zmarła w Krakowie w roku 1971. Spoczywa na cmentarzu Rakowickim.