Mężczyzna z fajką

Obrazek przedstawia mężczyznę w codziennym stroju: brązowej kapocie i błękitnej kufajce.

Na głowie ma czapkę wykończoną futrem. Wygląda on przez arkadowe wejście drewnianego domu z drzwiami – co powszechne w tamtych stronach i w tamtym czasie - przedzielonymi na pół. Kreowana w obrazie płytka przestrzeń sprzyja wyodrębnieniu podjętego tematu.

Postać trzyma glinianą fajeczkę, z której nie wydobywa się dym, choć cwaniacki uśmiech jej

właściciela mógłby wskazywać na moment raczenia się tytoniem. Niezwykły urodzaj portretów palaczy pojawiających się w pewnym momencie w sztuce holenderskiej wiązać można ze sprowadzeniem tej używki do Holandii.

Praca wyszła spod pędzla doświadczonego, biegłego w swym fachu malarza-kopisty, raczej rutynowo podchodzącego do tematu, o czym świadczy pozbawiona nieudanych trafień pędzla, gładka faktura obrazu. Światło wydobywa z mroku najważniejsze elementy kompozycji. W ten sposób surowy rysunek rzeczy wzbogacony soczystą plamą buduje bryłę światłocieniem. Całość należałoby zaliczyć do obrazów o charakterze realistycznym. Kolorystyka nawiązuje do bogatej i różnorodnej spuścizny obrazów holenderskich z epoki złotego wieku.

Mamy tu do czynienia prawdopodobnie z kopią lub naśladownictwem pracy Adriaena van Ostade, który często malował postaci w odrzwiach domostw i tawern, które wyglądając na zewnątrz prowadzą konwersację z osobami pozostającymi na zewnątrz. Tu, w braku takich, do nawiązania kontaktu może czuć się zobowiązany widz.

DWM