Głowa arcykapłana

Rysunek Giambattisty Tiepola przedstawia głowę duchownego nakrytą mitrą zdobioną szlachetnymi kamieniami. Szkic ukazuje w perspektywicznym skrócie od góry srogą, ascetyczną twarz starca, okoloną bujnym zarostem. Nie wiadomo, do jakiej kompozycji posłużył omawiany szkic. Utrwalony na nim typ głowy spotykany jest także na kilku kompozycjach syna artysty, Giandomenica. Podobne ujęcie, różniące się szczegółami, takimi jak kształt mitry i forma klejnotu nad czołem, Giandomenico zastosował w 1780 roku na szkicowanej piórkiem w tuszu i akwarelą kompozycji Obrzezanie Chrystusa z cyklu Wielkiej serii biblijnej.

Giambattista wykonał rysunek czarną i białą kredką na niebieskim papierze weneckim ze znakiem wodnym papierni, przedstawiającym herb na owalnym tle, zwieńczony kulą i lilią. Na verso, czyli odwrotnej stronie karty papieru, naszkicował profil mężczyzny z krzaczastymi brwiami. Rysunek jest jedną z 36 prac osiemnastowiecznej, weneckiej rodziny Tiepolo. Skomplikowane losy dzieł niezwykle utalentowanych i sławnych artystów z rodziny Tiepolów ustalił angielski badacz Georg Knox. Z Włoch trafiły do Niemiec, do monachijskiego malarza dworu bawarskiego, następnie do Wirtembergii, w końcu do Szczecina. Obecnie znajdują się w Gabinecie Grafiki Muzeum Narodowego w Szczecinie.

Ewa Gwiazdowska