skróty po głównych elementach serwisu
strona główna strona główna
Zmień język na angielski EN
Zaloguj się
Powrót na poprzednią stronę Powrót do Sztuka dworska Beninu – W muzeach
wyszukiwarka serwisu
zmień język naEN
treść serwisu

Ceramika ludowa Muzeum Narodowe w Szczecinie

Obiekty

0
tłok pieczętny - Ujęcie z góry; Fajansowe, szkliwione jednolicie na biało naczynie w kształcie indyka. Realistyczna postać ptaka odwzorowana w postaci wgłębnego wzoru.

Forma ceramiczna

Villeroy & Boch (1748- )

1890 — 1910

Muzeum Narodowe w Szczecinie

forma do wypieku babki - Ujęcie z przodu; Forma do wypieku babki o niewielkich rozmiarach i typowym dla tego rodzaju ciasta kształcie. Wysoki, prosty brzusiec regularnie karbowany i nieznacznie rozszerzający się ku górze przechodzi w wyraźnie wygięty na zewnątrz kołnierz o pogrubionej krawędzi. Centralna część dna wpuszczona do środka tworzy tak zwany komin (walec o kopulastym szczycie zakończonym małym otworkiem z zaznaczonym wylewem). Forma wykonana z gliny, wewnątrz jasnozielone szkliwo, zewnętrzna strona nie szkliwiona.

Forma do wypieku babki

nieznany

1890 — 1945

Muzeum Narodowe w Szczecinie

forma do wypieku babki - Ujęcie z przodu; Forma do wypieku o charakterystycznym dla wypieku babek kształcie. Brzusiec nieznacznie rozszerzający się ku górze, zdobiony lekko skośnymi, regularnymi karbami. Brzeg prosty, uformowany prostopadle do ścianek brzuśca. W centralnej części dna znajduje się komin o walcowatym kształcie, zakończony kopulasto z małym otworem na szczycie o zaznaczonym wylewie. Naczynie wykonane z gliny o jasnej barwie, szkliwo w jasnobrązowej tonacji pokrywa tylko jego wnętrze.

Forma do wypieku babki

nieznany

1890 — 1910

Muzeum Narodowe w Szczecinie

naczynie zasobowe - Ujęcie z przodu; Kamionkowe naczynie zasobowe w kształcie zbliżonym do dużego garnka. Słabo wyodrębnione dno przechodzi w stosunkowo wysmukły brzusiec o beczułkowatym kształcie, o największym wydęciu w połowie wysokości naczynia. Szyjka bardzo krótka z pogrubioną krawędzią, przechodzi w szeroki, niewyodrębniony wylew. Równolegle do szyjki i wylewu uformowano pogrubiony kołnierz wychodzący z górnej części brzuśca, tuż obok uch a wystający powyżej krawędź szyjki. Dwa małe taśmowe, poprzeczne i wygięte łukowato ku górze ucha znajdują się górnej części brzuśca, bezpośrednio pod linią kołnierza. Brzusiec pokryty delikatnym wzdłużnym żłobkowaniem powstałym prawdopodobnie na skutek wygładzania (strugania) powierzchni naczynia tokarką. Glazura brązowa z zielonkawym odcieniem, matowa pokrywa wnętrze naczynia.

Naczynie zasobowe

nieznany

1860 — 1920

Muzeum Narodowe w Szczecinie

naczynie zasobowe z odrutowaniem - Ujęcie z przodu; Duże naczynie zasobowe w kształcie dużego garnka, o słabo wyodrębnionym dnie, szerokim, beczkowatym brzuścu przechodzącym bezpośrednio w kołnierz mocno wygięty na zewnątrz. Brak wyodrębnionej szyjki. Dwa taśmowe wzdłużne ucha umiejscowione wysoko. Powierzchnia zewnętrzna z wyraźnymi wzdłużnymi rowkami, prawdopodobnie od tokarki. Siatka z drutu oplata całą powierzchnię brzuśca w nieregularny sposób.

Naczynie zasobowe z odrutowaniem

nieznany

1890 — 1910

Muzeum Narodowe w Szczecinie

butla - Ujęcie z przodu; Butla kamionkowa o okrągłej podstawie i kwadratowym w przekroju korpusie. Korpus przechodzi w wyraźnie wyodrębnioną, prosto wyprofilowaną, krótką i wąską szyjkę z lekko pogrubionym, prostym i nasadzonym na szczyt szyjki wylewem. Butelka szkliwiona w całości szkliwem solnym (NaCl), nadającym jej charakterystyczny jasnobrązowy, lekko błyszczący kolor. Na froncie, tuż poniżej nasady szyjki odciśnięto okrągłą pieczęć z napisem w otoku i ozdobnym monogramem w polu. Poniżej w drugim stemplu, w owalnej ramce podano inicjał i nazwisko producenta.

Butla

nieznany

1870 — 1915

Muzeum Narodowe w Szczecinie

butla - Ujęcie z przodu; Butla kamionkowa o niewyodrębnionym dnie przechodzącym w brzusiec o wąskim, wydłużonym, cylindrycznym kształcie. Górna część brzuśca łagodnie przechodzi w krótką i stosunkowo szeroką szyjkę wykończoną szerokim, pogrubionym kołnierzem. Naczynie pokryte porowatym szkliwem w kolorze szarym z licznymi przebarwieniami od jasnobrązowych po żółte. Na dnie wyraźne widoczne ślady odcięcia od koła garncarskiego oraz miejsca, do którego sięgnęło szkliwo. W centrum i na dwóch przeciwległych brzegach dna widoczna plama w kolorze brązowym wskazująca brak szkliwa.

Butla

nieznana

1860 — 1920

Muzeum Narodowe w Szczecinie

makutra - Ujęcie z przodu; Naczynie w formie misy o szerokim wylewie zakończonym kołnierzem z trzema dookolnymi paskami. Od wewnątrz pokryta biegnącymi wokół ścianek rowkami, dzięki którym proces ucierania przebiegał łatwiej i szybciej. Zewnętrzne ścianki naczynia z niewielkimi wypukłościami odpowiadającymi rowkom we wnętrzu.

Makutra

nieznany

1910 — 1920

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Butla z odrutowaniem - ujęcie z tyłu; Kamionkowa butla o owalnym kształcie i wyraźnie wyodrębnionym dnie. Brzusiec w dolnej części wyraźnie węższy, o największym rozchyleniu powyżej połowy wysokości, w górnej partii przechodzi bezpośrednio w szyjkę. Szyjka krótka, wąska, wyraźnie wyodrębniona z pogrubionym wylewem. Z prawej strony ucho taśmowe, esowato wygięte z górnym punktem zaczepienia nieco poniżej miejsca przejścia brzuśca w szyjkę i dolnym - powyżej połowy wysokości naczynia. Glazura na zewnątrz brązowa. Butla odrutowana cienkim drutem dla wzmocnienia uszkodzonego naczynia. Pęknięcie biegnie prawie przez całą wysokość brzuśca i łukowato do krawędzi dna.

Butla z odrutowaniem

nieznany

1850 — 1900

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Dzban z pokrywą - ujęcie z tyłu; Wysmukły dzban o lekko wyodrębnionej podstawie. Największa szerokość brzuśca przypada w połowie wysokości naczynia. Brzusiec łagodnym przewężeniem przechodzi w szeroką szyjkę; miejsce przejścia zaznaczone dookolną linią. Szyjka łagodnie przechodzi w wywinięty na zewnątrz wylew o zaoblonym rancie. Z lewej szerokie ucho, taśmowe, zaczepione pomiędzy dolną częścią szyjki, a  brzuścem poniżej najszerszej jego części. Na szczycie ucha obejma ze skierowaną pionowo do góry, ozdobnie profilowana kolumienką zaopatrzoną w zawias, służący do przymocowania pokrywy, szczelnie zamykającej wylew. Pokrywka z bolcem w postaci kolumienki zakończonej kopułką z małą kulką na szczycie, tworzące paluch do jej podnoszenia. Na pokrywie proste liniowo-koncentryczne zdobienie uzyskane prawdopodobnie cyzelowaniem. Dzban w całości pokryty szkliwem, w środku cieńszą warstwą a na zewnątrz grubszą. Widoczne ślady po odrutowaniu, utrzymującym w całości pękniętą konstrukcję.

Dzban z pokrywą

nieznany

1850 — 1900

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Szkandela, termofor - ujęcie z przodu; Szkandela (termofor) wykonana z kamionki na kole garncarskim. Kształt kopulasty, dno okrągłe, niewyodrębnione. Górna część brzuśca lekko pogrubiona, a w miejscu największego rozszerzenia kopuły brzuśca przytwierdzone dwa nieduże, taśmowe ucha wygięte ku górze. Szyjka krótka, wąska, bez wyodrębnionego wylewu. Korka brak. Glazura brązowa, nierównomiernie rozłożona na całej powierzchni naczynia.

Szkandela, termofor

nieznany

1880 — 1910

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Dzban z brodaczem - ujęcie z przodu; Naczynie kamionkowe należące do typu tzw. Bartmannskrug, dzban z brodaczem. Podstawa dna wąska, wyraźnie zarysowana przechodząca w kulisty brzusiec, na którego płaszczyźnie odciśnięto stemplem medaliony. Jeden widoczny w całości z przodu naczynia, drugi widoczny fragment na środku z lewej strony. Medalion z przedstawieniem ukoronowanego herbu zamkniętego w owalu wypełnionym motywami roślinnymi. Na tarczy herbowej typu hiszpańskiego widoczny m.in. motyw stojącego lwa, będącego godłem Frechen. Na wąskiej szyjce, powyżej wyraźnie wyodrębnionego kołnierza w postaci plastycznego wałka, dookolny, ryty pasek. Na części lewej strony szyjki, częściowo na górnej części brzuśca odciśnięto klejny stempel. Widoczny tylko fragment. Z prawej strony naczynia ucho taśmowe, wzdłużne z górnym punktem zaczepienia na kołnierzu szyjki, a dolnym w miejscu przechodzenia brzuśca w szyjkę. Powierzchnia naczynia glazurowana na kolor brązowy.

Dzban z brodaczem

nieznany

1600 — 1699

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Dzban - ujęcie z przodu; Biskwitowy dzban o wyodrębnionym dnie, pękatym brzuścu, wysokiej i szerokiej szyjce, której średnica jest szersza od średnicy dna. Szyjka łukowato wygięta na zewnątrz z pogrubioną krawędzią. Ucho taśmowe, wzdłużne przymocowane pod kątem prostym z prawej strony. Górny punkt zaczepienia ucha w połowie wysokości szyjki, dolny – w miejscu największego obwodu brzuśca. W górnej części brzuśca stykającej się z szyjką, malowany ciemnobrązową polewą, wzór geometryczny: pomiędzy dwoma dookolnymi liniami prostymi linia falista i odchodzące od niej podłużne i liściowate nieregularne plamy (dotknięcia pędzla, prawdopodobnie typu orzechowego).

Dzban

nieznany

1890 — 1915

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Kufel - ujęcie z boku; Kufel kamionkowy wyrób garncarski, rzemieślniczy, wykonawca nieznany. Używany w  pierwszej połowie XIX w. do picia piwa i rzadziej wina. Kształt cylindryczny, ścianki nieznacznie zwężające się ku górze, krawędź wylewu węższa. Górna część brzuśca ozdobiona trzema dookolnymi rytymi paskami. Jeden wąski, ryty pasek w dolnej części brzuśca, dno słabo wyodrębnione. Ucho taśmowe mocno wydłużone - przebiegające od rytych pasków w górze naczynia do paska w dolnej części brzuśca. Do ucha przymocowana cynowa płaska przykrywka z paluchem w kształcie ściętego stożka o pogrubionej podstawie i uchwycie daleko nachodzącym na ucho. Na brzuścu pomiędzy wzdłużnie namalowanymi gałązkami napis:

Kufel

nieznany

1840 — 1860

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Znaleziono 14 obiektów

Pokaż więcej obiekty

Brak wyników

Może Cię również zainteresować:

Dodaj notatkę

Edytuj notatkę

0/500

Jakiś filtr
Data od:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Data do:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Dodaj zakres
asd