Waza z serwisu obiadowego

Waza na zupę, z pokrywą, z serwisu obiadowego. Naczynie podstawowe w kształcie półkulistej czaszy na wysklepionej stopie i niskim cylindrycznym trzonie. Pod czaszą wałeczek pokryty złoceniem. Pokrywa wysoka, w kształcie daszka namiotowego, zakończona plastycznym uchwytem stylizowanej i złoconej szyszki pinii lub karczocha. Dwa ucha dolepione do korpusu, prawie u podstawy czaszy i tuż pod krawędzią wylewu. Wystają nad czerep czaszy i mają kształt dużej, łamanej litery J. Wykonane były z prostokątnej taśmy. Ich zakończenia uformowano na kształt liści i dodatkowo podkreślono złoceniem. Podstawa okrągła, na trzech profilowanych kostkowych nóżkach. Jej górna część w kształcie ściętego stożka. Od góry wyprofilowany uskok pod wazę na stopie.

Dekoracja malarska w postaci malowanych brązem pasów fryzowych utworzonych z motywów liści, spiralnie skręcanych wąsów i wici winobluszczu. Wszystkie krawędzie trzyczęściowego zestawienia naczyń pokryte złotymi paskami.

Kształt trójczłonowej wazy na zupę jest odwzorowaniem modelu francuskiego, który został powielony w Cesarsko-Królewskiej Manufakturze Porcelany w Wiedniu. Z kolei brązowy motyw gałęzianki z liści winobluszczu wprowadził w swoich wyrobach Josiah Wedgwood, ale został on spopularyzowany w Wiedniu. Do Baranówki ten model trafił zapewne poprzez manufakturę w Korcu.

dr Barbara Pospieszna