skróty po głównych elementach serwisu
strona główna strona główna
Zmień język na angielski EN
Zaloguj się
Powrót do The photograph of Feliksa Szulc with a child MPOLIN-A24.4.2 – In museums
wyszukiwarka serwisu
zmień język naEN
treść serwisu

Filtry

Kolekcja
Tworzywo / materiał
Autor / wytwórca
Miejsce powstania / znalezienia
Typ dokumentacji
Technika
Rodzaj obiektu
Lokalizacja / status
Czas powstania / datowanie
Era
Era
Data od:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Data do:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Dodaj zakres
Szukaj

Inne systemy periodyzacji:

Typ licencji

Twoje kryteria wyszukiwania:

WYCZYŚĆ filtry

  • Fraza: rzeźby ludowe

Obiekty

54
Szopka kolędnicza. Dach dwuspadowy. Na poszyciu dachu figurki trzech drewnianych kolorowych ptaszków. W szopce znajduje się 9 figurek drewnianych przedstawiających postaci ludzkie i żłóbek oraz figurki: osła, wołu i baranka. Pośrodku szopki stoi żłóbek z Dzieciątkiem, po lewej stronie postać Matki Boskiej (wys. 22 cm), po prawej – postać św. Józefa (wys. 22 cm). Za żłóbkiem z tyłu postać Anioła (wys. 21 cm). Przed żłóbkiem figurka przedstawiająca baranka. Z lewej strony wzdłuż ściany figurki trzech króli. Pierwszy król (wys. 16 cm) – murzyn, trzyma w rękach złotą kulę, drugi (wys. 21,5 cm) – złoty domek, trzeci (wys. 22 cm) – złotą księgę. Z prawej strony wzdłuż ściany znajdują się: mężczyzna (wys. 23 cm) w lewej ręce trzymający laskę, a w prawej worek, kobieta (wys. 21 cm) z kurą w rękach oraz – pomiędzy figurkami wołu i osiołka, postać mężczyzny grającego na trąbce. Figurki z drewna lipowego, polichromowane.

Szopka

Adamski, Tadeusz

1978

Muzeum Narodowe w Lublinie

Płaskorzeźba w drewnie lipowym, polichromowana, przedstawiająca wnętrze kuchni, wykonana w jednym kawału drewna. Wnętrze kuchni zaznaczone z lewej strony występem szer. 6,7 cm i gł. 4,5 cm. U góry podkreślony „sufit” wys. 3 cm i gł. 5 cm. Na postumencie wys. 3,5 cm i gł. 4,5 cm. Z lewej strony zakomponowana postać kobiety (z profilu). Kobieta stoi lekko pochylona nad stołem, na którym wałkuje ciasto. Ubrana jest w długą czerwoną suknię w czarne kropki, z długim rękawem. Na głowie ma zawiązaną, pod brodą, popielatą chustkę, spod której wystają czarne włosy. Twarz płaska, oczy lekko wypukłe, brwi czarne łukowate, nos długi prosty. Pod stołem stoi dzbanek, którego brzusiec ozdobiony jest czteropłatkowym kwiatem. Płatki w kolorze czerwony, środek zielony. Wylew podkreślony zielonym paskiem. Z prawej strony przy niskim brązowym stołku, po obu stronach stoją dzieci, które z jednej miski jedzą obiad. Z lewej strony stołka postać chłopca (wys. 12,5 cm) w szarych spodniach, sięgających za kolana i w zielonej koszuli wypuszczonej na spodnie. Twarz chłopca płaska, włosy czarne sięgające do ramion. W prawej ręce chłopiec trzyma łyżkę. Z prawej – dziewczynka (wys. 13,6 cm), w długiej czerwonej sukience w żółto-czarne ciapki. Włosy czarne, sięgające ramion, twarz płaska. W prawej ręce trzyma łyżkę zanurzoną w misce, lewa opuszczona swobodnie. Na wys. 15,5 cm, z prawej strony, okno z kwiatami na parapecie i zasłonkami po bokach, do połowy okna. Wym. okna: wys. 14,5 cm, szer. 11,6 cm.

Rodzina przy obiedzie

Łubianka, Marian

1976

Muzeum Narodowe w Lublinie

Lico obrazu. Biblijna scena przedstawiająca siedzącą Matkę Boską, ubraną w czerwona suknię, okrytą na kolanach błękitnym płaszczem, na którym trzyma nagiego Jezuska. U jej stóp siedzi bawiący się z barankiem Św. Jan. Za plecami Matki Boskiej, w półcieniu, ubrany w ciemną opończę przygląda się rodzinnej zabawie brodaty Św. Józef. Punktowe oświetlenie wyłania kolejno żywo gestykulującego Jezuska, a następnie starającą się go przytrzymać, rozbawioną Matkę Boską.

Św. Rodzina ze Św. Janem

szkoła francuska

2. poł. XVII

Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie

E/418/ML - Rzeźba przedstawiająca Chrystusa Ukrzyżowanego. Głowa okolona włosami pochylona w prawą stronę. Na głowie cierniowa korona. Nogi podgięte w kolanach. Wykonana w drewnie lipowym.

Chrystus Ukrzyżowany

Kwiatkowski, Józef

1845 — 1855

Muzeum Narodowe w Lublinie

E/9247/ML - Rzeźba drewniana, pełna, polichromowana, przedstawiająca św. Jana Nepomucena. Zakomponowana frontalnie. Twarz owalna, płaska, lekko zwrócona w prawą stronę. Karnacja podkreślona białą farbą. Policzki czerwone. Oczy obwiedzione czarnym konturem. Brwi czarne, proste, nieregularne. Spod czarnego biretu widoczne brązowe włosy, ułożone w fantazyjne pukle. Wąsy sumiaste oraz mała bródka, czarne. Sutanna i komża ułożone w głębokie fałdy. Peleryna ciemnozielona podkreślona nieregularnymi żłobieniami. W zgiętej prawej ręce krucyfiks. Prawa noga lekko wysunięta do przodu, zgięta w kolanie. Stopy niewidoczne. Konserwacja: 1985 r.

Święty Jan Nepomucen

Szkodziński, Tadeusz

1801 — 1900

Muzeum Narodowe w Lublinie

Płaskorzeźba z drewna topolowego przedstawiająca szopkę. W grocie przypominającej stajenkę, na środku umieszczony jest Jezus z żłóbku. Z prawej strony klęczy Matka Boska i aniołek, z lewej – św. Józef. Nad grotą drugi aniołek. W tle zielone drzewa. Na ciemnogranatowym niebie białe gwiazdki i Gwiazda Betlejemska. Wnętrze groty pomalowane jest różową farbą. Jezus leży na zielonym sianie przykrytym białą pieluszką. MB ubrana jest w suknię czerwoną, na głowie ma ciemnoniebieski welon. Św. Józef ma szatę żółtą, okrytą ciemnozielonym płaszczem. Aniołki występują w sukniach jasnoniebieskich. Skrzydła mają białe. Twarze postaci o wyraźnie zaznaczonych oczach, nosach i ustach, niemalowane. Kompozycja malowana farbami plakatowymi, pociągnięta lakierem bezbarwnym.

Szopka

Zawadzki, Mieczysław

1982

Muzeum Narodowe w Lublinie

Rzeźba z drewna lipowego, technika strugania, polichromowana farbami plakatowymi. Na postumencie w kształcie nieregularnego owalu o wym. 23 x 13 x 1,5 cm, w kolorze seledynowym, zakomponowane zostały cztery postacie. W głębi z lewej strony postać króla (wys. 38 cm) w granatowej długiej szacie i zielonym płaszczu, z okrągłym kołnierzem. Król w lewej podniesionej ręce trzyma złotą koroną, w prawej – srebrny dzbanek. Z prawej strony postać Matki Boskiej (wys. 38,5 cm) z Dzieciątkiem (wys. 17 cm) w kremowej sukience, na prawym ręku. MB w czerwonej długiej sukni, zielonym płaszczu i niebieskiej chustce na głowie. Przed MB z lewej strony klęczy król (wys. 24,5 cm) w czerwonym płaszczu i czarnej sukni, który w rękach trzyma złotą szkatułkę. Z prawej strony klęczy król (wys. 28,5 cm) w granatowym płaszczu o niebieskim podbiciu i mankietach, brązowych spodniach, granatowych butach sięgających do połowy łydki. Na głowie ma złotą koronę na czerwonej czapce, otoczonej białym zawojem. W lewej ręce trzyma złotu kielich.

Pokłon trzech króli

Gaja, Mieczysław

1982

Muzeum Narodowe w Lublinie

Wiosna - Ujęcie z przodu; Płaskorzeźba przedstawia postać nagiej kobiety z nogami uciętymi na wysokości kolan. Głowa podparta z tyłu obiema rękoma, oczy zamknięte.

Wiosna

relief

Utech, Joachim

między 1932 — 1933

Muzeum Narodowe w Szczecinie

płaskorzeźba ołtarzowa; Rodzina Marii - Ujęcie z przodu; Wysoka płaskorzeźbiona płyta z przedstawieniem wielofigurowym, polichromowana. Ukazuje grupę strojnie ubranych kobiet siedzących na ławie i piastujących małe dzieci oraz mężczyzn widocznych powyżej wysokiego zaplecka ławy. W scenie dominuje przedstawienie św. Anny o nieco zwiększonych proporcjach. Święta w chuście na głowie i z różańcem przypiętym do paska wraz z Marią o długich falujących włosach podtrzymują nagiego Jezusa balansującego pomiędzy ich kolanami. Po prawej siedzi Maria Kleofasowa w wysokim marszczonym czepcu z czwórką synów ubranych w tuniki, z których jeden, stojący na kolanach, bawi się otwartą księgą, pozostali biegają wokół kociołka u stóp matki. Brodaci mężczyźni usytuowani za ławą, powyżej kobiet, widoczni w półpostaci, noszą tuniki na koszulach o szerokich rękawach i kunsztownie kształtowane kapelusze. Marszczone suknie z wąskim gorsetem i dekoltami w karo czy obszycia rękawów dekoracyjnymi taśmami, szerokie rękawy koszul to elementy strojów zgodne z niemiecką modą mieszczańską z początku XVI wieku. Modne stroje, łagodne wizerunki okrągłych twarzy a także poruszone pozy i gesty postaci nadają przedstawieniu charakter rodzajowy. Płaskorzeźba wybrana z łączonych bloków drewna, w dolnej części drążona. Płyta częściowo uszkodzona i popękana; brakuje postaci Marii Salome z dziećmi i mężem, męskich wizerunków powyżej Marii a także jej twarzy oraz czwartego dzieciątka u stóp Marii Salome. Polichromia zachowana szczątkowo.

Rodzina Marii

płaskorzeźba ołtarzowa

mistrz stralsundski

około 1505 — 1515

Muzeum Narodowe w Szczecinie

ujęcie z boku

Biegnący jelonek

rzeźba

Szwarc, Marek

1926

Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN

E/8062/1/ML - Kapliczka słupowa wykonana ręcznie siekierą i dłutami. Dębowy, profilowany ozdobnie słup w formie czterograniastej kolumny. Baza przy podstawie spróchniała, ma wgłębione narożniki. Żłobienia, głębokości 3,5 cm, uwypuklają płaszczyzny. Na przedniej ścianie wyryty napis: „Obrobił i postawił własnemi rencznie Jan Oliński dnia 17 marca 1933 r.”. Baza zakończona elementem o przekroju odwróconego trapezu wys. 17 cm i podstawie 26 cm, o zaokrąglonych dolnych narożnikach. Na nim trzon ozdobny czworograniasty, wys. 18 cm. Podstawa trzonu i głowica 4 esowatych żeberek, szerokości 12 cm. Na bocznych pełnych ściankach żeberek uproszony liść akantu. Na głowicach – kapliczka ażurowa. Kolumienki i szczyt brzozowe. Baza kolumny ma kształt graniastosłupa (wys. 12 cm, szer. 7 cm); trzon walcowaty (wys. 22 cm, szer. 8 cm), wybrzuszony, z pionowymi szerokimi rowkowaniami. Głowica (wys. 17 cm), utworzona z uproszczonych liści akantu i dwu złączonych w podstawy rozbieżnych wolut. Szczyt – tympanon ze śladami błękitnej polichromii, ozdobiony perliście małymi sześcianami o zaokrąglonych dolnych krawędziach. U szczytu drewniana kotara (lambrekin) z udrapowanych łukowatych żłobień, w środku ujęty prostą taśmą. Dach dwuspadowy, sosnowy o podciętych i podwiniętych krawędziach dolnych, pokryty blachą. Plecy i podstawa kapliczki – proste, sosnowe.

Kapliczka

Oliński, Jan

Muzeum Narodowe w Lublinie

E/8100/ML - Rzeźba pełna wykonana z jednego kawałka drewna lipowego, polichromowana. Postać w hieratycznej postaci, w układzie frontalnym. Ręce wsparte na biodrach. Postać stoi na stożkowatym cokole. Na głowie korona z dwóch oddzielnych kawałków drewna, złączonych ozdobnym czopem drewnianym. Włosy czarne, ręce i twarz różowa, korona żółta z czerwonym obrzeżem, zwieńczenie czarne. Płaszcz stylizowany, przypominający skrzydła lub ornat, czarny. Szaty wewnętrzne żółte z czerwonymi plamkami. Wewnątrz długie, zielone z niebieskimi plamami. Buty czarne. Na piersiach duże otwarte serce zwieńczone czarnym krzyżem. Cokół w naturalnym kolorze drewna, ozdobiony pionowymi niebieskimi paskami i czerwonymi kropkami. Wym. cokołu: 13 x 10,5 cm. Sygnatura na spodzie (pisana): Jan Kaproń.

Chrystus Król

Kaproń, Jan

1884

Muzeum Narodowe w Lublinie

E/16816/ML - Rzeźba drewniana, pełna, polichromowana, przedstawiająca św. Jana Nepomucena. Kompozycja frontalna. Postać stojąca w kontrapoście – prawa noga zgięta i wysunięta do przodu. Sylwetka przechylona na prawo. Lewa ręka zgięta w łokciu i wysunięta do przodu. Prawa zgięta, uniesiona do góry. Brak atrybutów (krzyża i palmy) w dłoniach. Postać ubrana w sutannę, komżę drapowaną w fałdy i zakończoną koronką, płaszcz z kapturem. Ślady złoceń na partii ubrania. Głowa skierowana na prawo. Twarz podłużna (kolor kremowy), usta proste, oczy z zaznaczonymi na ciemno tęczówkami, nos prosty, lekko zaznaczone kości policzkowe. Wolutowe pukle brody i włosów, symetryczne. Na głowie ciemnobrązowy biret. Stopy wystające spod sutanny. Konserwacja: 2001 r.

Święty Jan Nepomucen

nieznany

1790 — 1810

Muzeum Narodowe w Lublinie

Płaskorzeźba z drewna lipowego, technika strugania, polichromowana przedstawiająca grupę kobiet i ekonoma. Centralnie zakomponowana została grupa kobiet, składająca się z 5 osób, idących drogą (droga niepolichromowana). Sylwetki trzech kobiet w całości, dwóch – widoczne tylko głowy. Kobiety z przodu są w sukienkach sięgających za kolana (kobieta z lewej ma w pasie przewiązany fartuszek), białych chustkach na głowie i zawiązanych pod brodą, półbutach. Kobieta z prawej, w prawej ręce trzyma sierp, w lewek koszyczek. Kobieta w środku – w prawej ręce trzyma sierp. Kobieta z lewej – sierp trzyma w lewej ręce. Z lewej strony płaskorzeźby zakomponowana postać ekonoma., w fioletowej kurtce przespanej pomarańczowym pasem, z przewieszona przez ramię torbą, w żółtawym kapeluszu z rondem, w brązowych spodniach wpuszczonych w buty z cholewami. Postać przedstawiona z tyłu, głowa z profilu. W prawej ręce, przez łokieć, wysunięty bat. W głębi z prawej strony ekonoma – sylwetki dwóch kobiet en face, z lewej – dwoje dzieci. Z prawej strony płaskorzeźby – pole, na którym w głębi widoczne są snopy zboża, z przodu – na polu za ogrodzeniem, postać chłopca w czerwonej szpiczastej czapce, czerwonej bluzie i niebieskich spodniach. W głębi na tle widoczne, z prawej strony, dworek oraz dalej 3 chaty.

Na pańszczyźnie

Walenciuk, Zygmunt

1983

Muzeum Narodowe w Lublinie

rzeźba - Ujęcie z przodu. Rzeźba wykonana w jednym kawałku drewna lipowego. Bryła pełna, statyczna, mocno zwarta, brak proporcji ciała. Przedstawia kobietę podtrzymującą lewą ręką, oparte na dłoni olbrzymie czerwone serce, zajmujące całą powierzchnie klatki piersiowej. Ubrana jest w biało - niebieską szatę okrywającą również głowę. Twarz schematyczna o dużych, ciemnych oczach, czarnych włosach i mocno zaznaczonych brwiach. Spod szaty wystają koniuszki butów ( czarnych). Powierzchnie drewna gładzone i fakturowane. Polichromia farbami olejnymi. Atrybut postaci wskazuje, że rzeźba przedstawia Najświętsze Serce Najświętszej Maryi Panny, wizerunek będący symbolem matczynej miłości do każdego człowieka.

Rzeźba "Niebieska Madonna"

Stanisław Seta

2. połowa XX wieku

Muzeum Narodowe w Szczecinie

ujęcie całości z przodu

Tancerz - figurka z cokołem

nieznany

kon. XVIII? XIX?

Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie

ujęcie całości - lewy bok

Mężczyzna i dziecko - grupa figuralna na podstawie

nieznany

1736 - 1795

Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie

Rzeźba - 

Rzeźba - "Tryptyk oświęcimski"

Kołacz, Edward

2. połowa XX wieku

Muzeum Narodowe w Szczecinie

E/6353/ML - Figura drewniana, zakomponowana na postumencie, polichromowana. Postać klęcząca przedstawia św. Onufrego. Twarz płaska, trójkątna, głęboko osadzone oczy, czarne źrenice. Szerokie łuki brwiowe łączą się z wydatnym prostym nosem. Wystające kości jarzmowe. Małe usta otacza bujny zarost: broda i wąsy łączące się z bujnymi włosami, otaczającymi całą postać – na podobieństwo płaszcza. Ręce zgięte w łokciach, uniesione ku górze, łączą się końcami palców w geście modlitwy. W nieproporcjonalnie dużych dłoniach biały różaniec zakończony dużym krzyżem. Nogi masywne z dużymi płaskimi stopami. Prawą dłonią podtrzymuje sękaty kostur. W partii pasa przepasany powrozem z węzłami.

Święty Onufry

Kuźmiuk, Daniel

1894 — 1930

Muzeum Narodowe w Lublinie

Rzeźba w drewnie lipowym, niepolichromowana, przedstawiająca postać kobiety nachylonej nad dzieckiem, stojącym przy kolanach. Kobieta w chustce na głowie zawiązanej pod brodą, o twarzy trójkątnej, dużych oczach, wąskich ustach. Ubrana w bluzkę z długimi rękawami i serdak z zaznaczoną baskinką , w długiej spódnicy pokrytej stylizowanymi wielopłatkowymi kwiatami na gałązce. U dołu biegnie pasek w formie falistej linii. Kobieta obejmuje rękami dziecko, zwrócone do niej twarzą. Dziecko z włosami sięgającymi do szyi, zaznaczonymi rowkowanymi nacięciami – uczesane z przedziałkiem pośrodku. W długiej sukience, ozdobionej falistymi liniami poziomymi u dołu i góry, pionowymi pośrodku.

Macierzyństwo

Mąka, Stanisława

1975

Muzeum Narodowe w Lublinie

Rzeźba drewniana przedstawiająca postać Chrystusa Frasobliwego. Wykonana z jednego kawałka drewna lipowego. Głowa wsparta na prawej dłoni, która opiera się na kolanie. Rzeźba polichromowana: włosy – czarne, podstawa – czarna,. Ciało – białe, perizonium – brązowe. Na podstawie z przodu wyryta data 1864 oraz IHS.

Chrystus Frasobliwy

nieznany

1864

Muzeum Narodowe w Lublinie

E/7373/ML - Ołtarzyk składa się z 3 części: podstawy i 2 pięter. Oba piętra podzielone na 3 pola (środkowe 24 cm, boczne 13,5 cm) przez kolumny. Podstawa posiadająca wysuniętą część środkową, ozdobiona jest 4 krzyżami greckimi wpisanymi w gwiazdę złot. Podstawę flankują 2 małe ołtarzyki: prawe brak przedstawienia, po lewej Madonna – złota postać na owalnym srebrnym polu, z granatową aureolą, nad nią na granatowym tle – 4 złote gwiazdki. Prawy ołtarzyk nad brakującym przedstawieniem ma złotą gwiazdkę. Lewemu jej brak. Górne pole podstawy zdobią 2 kolumienki oraz złote guzy pomiędzy. I piętro w części środkowej, pomiędzy kolumnami z tympanonem z głową aniołka i klęczącymi aniołami na daszku, postać Chrystusa Ukrzyżowanego w kolorze srebrnym, wraz ze złotymi inskrypcją i pionowymi ząbkami. Po bokach, symetrycznie, przedstawienia św. Mikołaja w złotej czapce biskupiej, na owalnej podstawie, z jedną ręką uniesioną , a druga opuszczoną trzymającą rękojeść. Ponad stylizowany złoty ornament roślinny. Całość piętra flankowana ornamentem przypominającym liście akantu i ślimacznice. II piętro w częściach bocznych zamknięte jest spływami wolutowymi , na polach po złotej kolumience/sterczynie i gwieździe. W części środkowej oleodruk ze św. Józefem z Dzieciątkiem, w złotej ramce. Całość wieńczą postaci ornatów w kolorze srebrnym i złote niepełne spływy wolutowe ze ślimacznicą. Brak wielu elementów. Plecy ołtarzyka stanowi 6 deseczek o szer. 10,5 cm i grubości 1,2 cm.

Ołtarzyk

Kwiatkowski, Józef

1801 — 1900

Muzeum Narodowe w Lublinie

E/16790/ML - Rzeźba drewniana pełna polichromowana, przedstawiająca św. Katarzynę. Postać stojąca, ubrana w niebieską (wcześniej kolor ultramaryny) suknię, żłobioną w fałdy, z białym wykończeniem przy szyi. Na wierzch, na prawe ramię, narzucony płaszcz/szal w kolorze jasnoróżowym. Prawa ręka opuszczona, trzyma miecz (obecnie samo ostrze koloru białego), lewa zgięta jest w łokciu – brak partii dłoni. Odsłonięte części ciała (stopy, dłonie, szyja, twarz) w kolorze jasnobrązowym; wcześniej prawdopodobnie beżowo-kremowe. Twarz owalna, brązowo-błękitne gałki oczne, usta różowe. Włosy brązowe, spływające fałdami do połowy pleców. Na głowie korona z 8 wierzchołkami, żłobiona, brązowa, uszlachetniona złotą farbą. Postać stoi na owalnej podstawie (22 x 19 cm), o wys. 3,5 cm, pomalowanej na brązowo (umbra), wcześniej – w szmaragdowej zieleni.

Święta Katarzyna

nieznany

1845 — 1855

Muzeum Narodowe w Lublinie

Chrystus Frasobliwy

Kwiatkowski, Józef

1845 — 1855

Muzeum Narodowe w Lublinie

E/342/ML - Chrystus Ukrzyżowany. Stan rzeźby zły. Brak rąk i stóp. Głowa pochylona w prawo. Rysy twarz wyraziste, ostre. Głowę oplata korona cierniowa spleciona z wypukłych wałeczków. Włosy okalają twarz i opadają na ramiona. Krótka bródka, podkreślona pionowymi żłobieniami okala brodę. Piersi wyodrębnione półkolistą linią. Zaakcentowana środkowa część brzucha. Perizonium stanowi prosty, krótki płat materiału, który jest związany na prawym biodrze na węzeł, a końce jego opadają luźno. Powierzchnię perizonium wypełnia rzeźbiony ornament. Nogi proste. Podkreślone mięśnie ud i łydek. Stopy złączone.

Chrystus Ukrzyżowany

Kwiatkowski, Józef

1845 — 1855

Muzeum Narodowe w Lublinie

Znaleziono 54 obiektów

Pokaż więcej obiekty

Brak wyników

Dodaj notatkę

Edytuj notatkę

0/500

strona główna

Ustawienia prywatności

Używamy plików cookie, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Plikami cookie możesz zarządzać, zmieniając ustawienia swojej przeglądarki internetowej. Więcej informacji w Polityce prywatności.

Jakiś filtr
Data od:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Data do:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Dodaj zakres
asd