Szafa biblioteczna

Jedna z pary (Wil.2015, Wil.2016) bibliotecznych szaf witrynowych z epoki Ludwika XVI. Prostopadłościenna forma mebla z wystającym gzymsem wieńczącym, ustawiona na niskim cokole przechodzącym w cztery nogi jest charakterystyczna dla mebli klasycyzujących w których forma odeszła od falujących powierzchni zacierającą punkty łączenia elementów konstrukcyjnych a w motywach dekoracyjnych odnajdujemy zaledwie śladowe elementy minionego rokoka (lekkie sfalowanie krawędzi i zaokrąglenie otworów witrynowych drzwi, lekko sfalowana krawędź cokołu, Linie dekoracyjnych intarsjowanych rezerw na bokach mebla czy nieliczne elementy dekoracji okuciowych). Niemal całą fasadę mebla zajmują dwuskrzydłowe drzwi dając swobodny dostęp do wnętrza wyposażonego w listwy umożliwiające regulację odstępów między półkami. Konstrukcja skrzydeł drzwi witrynowych ograniczona do ram pozostawia prostokątne otwory wypełnione mosiężną siatką drucianą i przesłonięte jedwabnymi, marszczonymi firankami zabezpieczającymi książki przed kurzem, a jednocześnie regulującymi dostęp powietrza chroniący przed nadmiernym zawilgoceniem lub wysuszeniem.

Główny walor mebla stanowi intarsjowana dekoracja pokrywająca powierzchnie fasadową i boczne. Ramy dwuskrzydłowych witrynowych drzwi pokrywa intarsja rytmicznie powtarzającej się sekwencji motywów jodełkowych utworzonych z ukośnie ułożonych motywów usłojenia drewnianych fornirów drewna róży, violette. Umiejętnie rozmieszczone akcenty dekoracyjnych, złoconych brązów w postaci plakiet gzymsów zaznaczają punkty osi symetrii dominującej w całej kompozycji.

Szafa biblioteczna jest częścią wyposażenia apartamentu ks. Lubomirskiej.

AK

wilanowska kolekcja, warsztat francuski, kolekcja wilanowska, markieterie