List do Tadeusza Perla

List na karcie pocztowej, od matki do syna.

Pieczątka na treści. Na rewersie nadrukowany znaczek pocztowy, ślad prawdopodobnie po oderwanych znaczkach, okrągła pieczątka, której fragment został oderwany wraz ze znaczkiem. U góry nadruk: TELEFON USPRAWNIA ŻYCIE, ZBLIŻA I PRZYŚPIESZA!

Treść (pisownia i interpunkcja zmodernizowane):

Czwartek

Kochany Tadziulku!

Dlaczego dajesz takie skąpe wiadomości o sobie – przypuszczam, że już wiesz kiedy wyjedziesz na odpoczynek i dokąd. Ja siedzę jeszcze w Konstancinie i pewnie nigdzie już nie pojadę, bo jakoś nie mam ochoty. Po wielkich upałach, jakie tu były, przez 3 dni lało, a teraz już pogodniej, ale wieczory chłodne i o 7-ej już ciemno. Ale przyznam się, że Warsz[awa] też mię nie ciągnie – coś się popsuło w moim państwie [?]. Jadzia [Wohl] przyjeżdża do mnie zwykle w sobotę po południu i wieczorem odjeżdża. Staś [Wohl] w dalszym ciągu b. zajęty. Raz pozwoliłam sobie na wielką ekstrawagancję – bo po południu któregoś deszczowego dnia pojechaliśmy do kina, na kolację – i z powrotem wróciliśmy na wieś. Rozpusta, co?

Proszę Cię usilnie napisz mi, jak urządziłeś się z praniem, jak ze skarpetkami, czy bardzo się drą, czy dajesz do cerowania. Wiesz, że b[ardzo] mię to interesuje, więc mi napisz. A czy humorek Ci się też poprawił? Coś już zwiedził w Paryżu?

Całuję Cię serdecznie i ściskam i oczekuję obszernego listu.

Co Ci przysłać?

Melcia

Po prawej stronie adres:

Monsieur

Tadeusz Perl

Paris VI

15 rue des Quatre Vents

oprac. Ewa Małkowska-Bieniek