List do Tadeusza Perla

Kartka napisana na maszynie, w okresie już zamkniętego getta. Rodzina, która mieszkała – jak się wydaje – już od lutego 1940 r. na Krochmalnej (zob. MPOLIN-A50.1.84), nie musiała się przenosić, ponieważ granice getta objęły tę ulicę.

Jak inne listy wojenne karta została wysyłana niebezpośrednio – tu jako korespondencja Marii Karczmarek (większość listów przesyłana będzie właśnie jako korespondencja z jej adresem zwrotnym). Nie wiadomo, kim była wspominana w liście Helena, być może była to pomoc domowa (jeśli tak, niewykluczone, że nie była Żydówką), być może jednak była to osoba z rodziny (autorka listu MPOLIN-A50.1.95?).

Treść (pisownia i interpunkcja zmodernizowane):

Mój Drogi! Poza 2 kartami, które nadeszły od Ciebie jednocześnie, a na które odpowiedzieliśmy, żadnych dalszych wiadomości od Ciebie nie otrzymaliśmy. Piszę na maszynie, na której niejednokrotnie wystukiwałeś swoje złote myśli. Sylwestra obchodziliśmy skromnie. Na pomyślność nowego roku wypiliśmy po kieliszku miodu z nikłych resztek zapasu, w którym w swoim czasie poczyniłeś poważne szczerby. Wypiliśmy również za Twoje zdrowie i na intencję szybkiego zobaczenia się. Od Jadzi mieliśmy kartę z listopada. Nie mogą się jakoś urządzić i stałego zarobku, pomimo fachowych kwalifikacji Stasia, zdaje się, nie mają. W skutek tego zapewne są w kłopotach materialnych. Ojciec na posadzie zarabia skromnie, ale trzeba być zadowolonym z tego, co się ma. Heleny już nie ma z nami, jej następczyni bardziej odpowiada środowisku. Pisz możliwie często na Krochmalną. Pozdrawiamy Cię wszyscy bardzo serdecznie. Myślę często o Tobie i całuję Cię gorąco.

1/I 1941 M

transkr. Ewa Małkowska-Bieniek, oprac. Przemysław Kaniecki