treść serwisu

Ciocia Franusia (Franciszka Cieszejko)

portret kobiecy

Jest częścią kolekcji: Europejscy klasycy nowoczesności

Nota popularyzatorska

Obraz przedstawia starszą kobietę, ubraną w ciemną secesyjną suknię ze stójką ozdobioną kameą. Tytułowa ciocia Franusia, czyli Franciszka Cieszejko siedzi w wysokim tapicerowanym fotelu w stylu Ludwika Filipa, trzymając na kolanach małego „damskiego” pieska. O ile jego rasę trudno bezsprzecznie zweryfikować (strzyżony maltańczyk, bolończyk, pudel miniaturowy lub szpic), o tyle tożsamość portretowanej jest znana dzięki naklejce na odwrocie płótna, z własnoręczną adnotacją autorki. Malarka Bronisława Łukaszewiczówna urodziła się w Kątku na Wileńszczyźnie. Po ukończeniu gimnazjum w Sankt Petersburgu (1901) uczęszczała do tamtejszego Liceum Pedagogicznego, które przygotowało ją do zawodu nauczycielki rysunków, kreślenia i kaligrafii. Jednocześnie kształciła się w Szkole Rysunku Technicznego barona Alexandra von Stieglitza. Edukację kontynuowała w Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Rzymie, zdobywając dyplom w 1932 roku. W czasie pierwszej wojny światowej wystawiała już wraz z wileńskimi twórcami (Janem Bułhakiem, Stanisławem Bohuszem-Siestrzeńcewiczem). Dzięki opiece Salonu Feliksa Richlinga z Warszawy jej obrazy oferowano obok dzieł cenionych już wówczas Olgi Boznańskiej i Zofii Stankiewiczówny oraz popularnej nieco później Bronisławy Rychter-Janowskiej. Artystka znalazła się w kręgu oddziaływania Ferdynanda Ruszczyca, który zaprosił ją do członkostwa w Cechu Wileńskim, ale grupa ostatecznie nie powstała. W okresie międzywojennym Łukaszewiczówna brała udział w polsko-litewskich inicjatywach, jak wystawa sztuki w kowieńskim lokalu spółki wydawniczej „Omega” (1925). Gdy w 1931 roku założono Wileńskie Towarzystwo Niezależnych Artystów Sztuk Plastycznych, weszła w jego szeregi, pozostając w nich do wybuchu drugiej wojny światowej. Od samego początku specjalnością malarki była akwarela, którą wykorzystywała w kompozycjach pejzażowych i kwiatowych martwych naturach. Po 1945 roku zamieszkała na krótko w Poznaniu, by dwa lata później przenieść się do Szczecina. W tym samym czasie zajęła się rzeźbą, wykonała też modele zwierząt, służące badaczom z Ośrodka Szkolenia Fachowego Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego w Pawłowicach pod Lesznem. Obraz ze szczecińskiej kolekcji jest prawdopodobnie najstarszym zachowanym świadectwem jej animalistycznych zainteresowań.

Szymon Piotr Kubiak



Sygnatury i napisy:

  1. Nalepka/naklejka: na verso u dołu z prawej; własnoręczna adnotacja autorki: Autor: Bronisława Łukaszewicz, Wilno 1912 Tytuł: ciocia Franusia / Franciszka Cieszejko / Technika: olej, Rozmiar: 102 x 80 B.Łukaszewicz Szczecin 7 Golęcino Dębogórska 19m. 15
  2. Napis, sygnatura: na recto u dołu z prawej; Wilno B. Łukasze

Informacje o obiekcie

Informacje o obiekcie

Autor / wytwórca

Łukaszewicz Bronisława (1885–1963)

Wymiary

cały obiekt: wysokość: 102 cm, szerokość: 80 cm

Rodzaj obiektu

obraz

Technika

technika olejna

Tworzywo / materiał

płótno

Pochodzenie / sposób pozyskania

przekaz

Czas powstania / datowanie

1912

Miejsce powstania / znalezienia

powstanie: Wilno (Europa; Litwa; okręg wileński)

Właściciel

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Numer identyfikacyjny

MNS/SE-M/416

Lokalizacja / status

obiekt nie jest teraz eksponowany

Może Cię również zainteresować:

Dodaj notatkę

Edytuj notatkę

0/500

Jakiś filtr
Data od:
Era
Wiek:
+
Rok:
+
Data do:
Era
Wiek:
+
Rok:
+
asd