skróty po głównych elementach serwisu
strona główna strona główna
Zmień język na angielski EN
Zaloguj się
Powrót na poprzednią stronę Powrót do Portret Stefana Żeromskiego MSŻ/62/ML – W muzeach
wyszukiwarka serwisu
zmień język naEN
treść serwisu

Filtry

Kolekcja

Kategoria 1

Tworzywo, materiał

Kategoria 1

Autor, wytwórca

Kategoria 1

Miejsce powstania, znalezienia

Kategoria 1

Typ dokumentacji

Kategoria 1

Technika

Kategoria 1

Rodzaj obiektu

Kategoria 1

Lokalizacja, status

Kategoria 1

Czas powstania, datowanie
Era
Era
Data od:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Data do:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Dodaj zakres
Szukaj

Inne systemy periodyzacji:

Kategoria 1

Typ licencji

Kategoria 1

Liczba wyników:

Obiekty

0
sukno z futerału skrzypiec - ujęcie z góry; Sukno ochronne z zielonego aksamitu z wyposażenia futerału skrzypiec z haftowanym żółtą nicią znakiem firmowym: lira z ornamentem kwiatowym oraz napisem w 3 wierszach: August Geipel Werkstatt fur Geigenbau Stettin. Lira prosta, schematyczna, ułożona ukośnie w lewą stronę. Wyhaftowane kontury oraz ornament kwiatowy wychodzący z obu boków liry i wygięty w kształt łuku. Napis kursywą, ozdobną czcionką, ręcznie haftowaną. Brzegi sukna ząbkowane.

Sukno z futerału skrzypiec

August Geipel Werkstatt für Geigenbau, Szczecin (1875-1945)

około 1900

Muzeum Narodowe w Szczecinie

E/257/ML - Materiał: sosna i jakieś drzewo miękkie, jasne, technika stolarska. Funkcja: instrument muzyczny, strunowy, używany przez dziadów-lirników, szczególnie ukraińskich, na cmentarzach, ulicach, pod kościołem, na odpustach. Instrument składa się zasadniczo z: 1. pudła rezonansowego 2. skrzynki 3. korby z kołem 4. czterech strun zaczepu i czterech kołków do nakręcania strun Pudło rezonansowe jest sklejone z dwóch desek sosnowych o grubości 5 mm, brzozowych lub lipowych. Pudło ma kształt przybliżony do kształtu pudła dzisiejszej gitary. Długość pudła 72 cm, wysokość grzbietu 6,5 cm, szerokość pudła na jednym i drugim końcu po 27,5 cm. Dokładnie w środku pudło jest zwężone do 27 cm. W odległości 4 cm od jednego z końców deskigórnej znajduje się w niej prostokątny otwór o wymiarach 9x4 cm, wycięty poprzecznie w stosunku do długości pudła. Z otworu tego wystaje nad powierzchnią deski połowa koła drewnianego o średnicy 8 cm i grubości 2 cm, które spoczywa wewnątrz pudła na osi połączonej z korbą, znajdującą się na zewnątrz, na bocznej stronie pudła. Tuż nad korbą do płaszczyzny boku przymocowana jest blaszka - zaczep z otworami na zaczepienie strun. Pomiędzy nią a wystającym kołem znajduje się podstawek (kobyłka) o skórzanej powierzchni dla strun. Po przeciwnej stronie pudła, po środku, do bocznej powierzchni przytwierdzona jest nasada w której znajdują się (po rogach kwadratu) kołki do nakręcania strun. Położenie ich w stosunku do długości pudła jest podłużne. A zatem cztery struny przyczepione do zaczepu przebiegają przez podstawek, na którym się opierają, następnie opierają się też na krawędzi ruchomego koła, przebiegając wzdłuż całego pudła. Po środku, aż do nasady, na której znów opierają się na progu z nacięciami i w końcu spoczywają nawinięte na kołkach. Górna deska posiada jeszcze otwory głośnikowe i jeden okrągły o średnicy 6 cm znajdujący

Lira

nieznany

1901 — 1950

Muzeum Narodowe w Lublinie

Widok 4

Fortepian stołowy

Gabriel Buntebart et Sievers Londini Fecerunt 1785 / Princes Street Hanower Square (Buntebart, Gabriel; Sievers, Christopher)

1785

Muzeum – Zamek w Łańcucie

Pocztówka czarno biała, sepiowana, w kadrze pionowym, otoczona jasnym marginesem. U dołu nadrukowany napis Marienwerder. Dom, Orgel-Empore. U góry nieczytelne pismo odręczne. Całość kadru wypełnia fotografia przedstawiająca część kościoła z organami umieszczonymi na emporze, czyli rodzaju antresoli. W dolnej części empora wsparta na czterech kolumnach połączonych ostrymi łukami. Podstawy kolumn wieloboczne, bez zdobień, a głowice dekorowane motywami roślinnymi. W łukach otworów widoczne wymurowania żeber sklepienia. Nad łukami empora odgrodzona balustradą o ażurowym wzorze czteroliści i trójliści. W górnej części duże organy kościelne składające się z długich, stożkowatych, pionowo ustawionych piszczałek w dekoracyjnej, ciemnej obudowie.

Marienwerder. Dom, Orgel Empore | Kwidzyn. Katedra, empora organowa

Pocztówka

Kunstverlag Wendt Groll, Marienwerder

ok. 1910

Muzeum Zamkowe w Malborku

czerwona owalna gemma w grubym złotym obramowaniu; nagi starszy mężczyzna z peleryną zarzuconą na lewe ramię gra na podwójnym flecie (aulosie); postać widoczna jest z prawego boku, ma średniej długości włosy, wysokie czoło i brodę

Sylen

nieznany

XVIII-XIX w.

Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie

kolaż - Kolaż - wykonany z elementów naklejanych i narysowanych, namalowanych - utrzymany w tonacji kolorystycznej: czerni i szarości, brązach, błękitach i granatch, fiolecie, zieleni. Przedstawienie chłopca (rysunek ołówkiem i kredką, podmalowany ekoliną), grającego na instrumencie dętym (flecie), siedzącego po prawej od drzewa (drzewo narysowane ołówkiem i kredką, konar podmalowany ekoliną; liście - elementy naklejone, najbardziej zewnętrzne - namalowane, niektóre w środku korony narysowane kredką). Chłopiec opiera się o drzewo plecami - widoczny prawym bokiem do widza; twarz w półprofilu. Nad drzewem widoczny jest wielki kilkubarwny ptak (element naklejony), ukazany bokiem, nad nim koło (element naklejony); po lewej od ptaka naklejony (częściowo pod naklejonym ptakiem) wycięty element niebiesko-granatowego papieru. Ptak ma w zakrzywionym dziobie i w pazurach jednej z nóg długi sznur (ołówek) z nanizanymi na niego okrągłymi elementami w kolorach czarnym (te niektóre rozmazane, niekiedy nawet w kształcie kleksów), granatowym i niebieskim (farba, kredka). Elementy te rozsypują się także u końców sznura i spadają w dół - głównie w stronę dziecka i jego instrumentu: nad instrumentem tworzy się z nich jakby linia; element znajdujący się najniżej - tuż przy instrumencie. U końca sznura po lewej drugi ptak, znacznie mniejszy (naklejony).

Legenda o pieśni

kolaż

Sztyma, Marianna

2012

Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN

Diabelskie skrzypce - ujęcie 3/4; Instrument składający się z kija, 2 metalowych talerzy oraz struny. Kij długi, prosty, wykonany z drewna, z grubą, metalową blaszką przybitą na jednym jego końcu za pomocą dwóch gwoździ. Górna część kija ozdobnie profilowana. Na około ¼ wysokości miskowate, eliptyczne zgrubienie z wydrążonym ręcznie środkiem. Poniżej niego wbity haczyk tworzący oczko, do którego przywiązana jest metalowa struna, biegnąca wzdłuż instrumentu, przechodząca przez podobne oczko w górnej części, gdzie zamocowana jest do gałki umożliwiającej zmianę naciągu strun. Powyżej zamontowane są dwa poziome, wycięte z blachy, talerze. Instrument zwieńczony ozdobną główką w kształcie żołędzia.

Diabelskie skrzypce

nieznany

1901 — 1945

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Bidet

Fisharmonika

J. Deutschmann in Wien (Deutschmann, Jacob)

1830 — 1833

Muzeum – Zamek w Łańcucie

Widok 1

Fortepian skrzydłowy

Érard

1868

Muzeum – Zamek w Łańcucie

Przód

Fortepian pionowy

Fortepian żyrafa

Christoph Erler Bürger in Vien

1820 — 1830

Muzeum – Zamek w Łańcucie

Znaleziono 141 obiektów

zobacz wszystkie obiekty

Kolekcje

63
zobacz wszystkie

Ścieżki edukacyjne

6
zobacz wszystkie

Brak wyników

Dodaj notatkę

Edytuj notatkę

0/500

Jakiś filtr
Data od:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Data do:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Dodaj zakres
asd