skróty po głównych elementach serwisu
strona główna strona główna
Zmień język na angielski EN
Zaloguj się
Powrót na poprzednią stronę
wyszukiwarka serwisu
zmień język naEN
treść serwisu

Filtry

Kolekcja

Kategoria 1

Tworzywo / materiał

Kategoria 1

Autor / wytwórca

Kategoria 1

Miejsce powstania / znalezienia

Kategoria 1

Typ dokumentacji

Kategoria 1

Technika

Kategoria 1

Rodzaj obiektu

Kategoria 1

Lokalizacja / status

Kategoria 1

Czas powstania / datowanie
Era
Era
Data od:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Data do:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Dodaj zakres
Szukaj

Inne systemy periodyzacji:

Kategoria 1

Typ licencji

Kategoria 1

Liczba wyników:

Obiekty

0
pośrodku białej karty zdjęcie klasztoru. Dookoła fotografii drukowana ramka, zdobiona w narożnikach geometrycznym wzorem

Kijów. Monastyr Michajłowski o Złotych Kopułach

Franciszek de Mezer

ok. 1890

Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie

Spodnie męskie wykonane z płótna konopnego koloru szarego. Marszczone u góry. Rozcięcie z boku.

Spodnie konopne "skośniaki"

nieznany

1851 — 1900

Muzeum Narodowe w Lublinie

Obraz przedstawiający Matkę Boską Karmiącą, wykonany farbami olejnymi na odwrociu szkła w kolorach: niebieskim, zielonym, złotym i czerwonym. W górnych rogach dwa klęczące anioły. Bez ram. Składa się z 3 szkieł złożonych i sklejonych papierem.

Matka Boska Karmiąca

nieznany

1801 — 1900

Muzeum Narodowe w Lublinie

Obraz przedstawia grupę rozmawiających na tle pejzażu, przy drodze. Po środku z lewej stojący bokiem otyły ksiądz w starszym wieku, z krótkimi siwymi włosami. Ubrany w brązowy płaszcz, pod nimi krótką, czarną sutannę, na głowie czarna piuska. W prawej ręce trzyma złożony, fioletowy parasol. Po prawej czwórka małych dzieci z opuszczonymi głowami. Troje stoi, dwaj chłopcy stoją plecami do siebie, przy nich najmłodsza dzieczynka, druga siedzi z przodu grupy. Pierwszy z lewej - chłopiec o jasnych włosach, ubrany w niebieskie spodnie na szelkach i czerwoną bluzkę. Tyłem do niego chłopiec w ciemnych spodniach na szelkach, białej, połatanej bluzce, w rękach trzyma kapelusz. Małe dziecko w brązowym stroju i niebieskiej czapce, siedząca dziewczynka, w czerwonej spódnicy, brązowej bluzce, białym fartuchu i białej chustce. W lewym, dolnym rogu droga z koleinami, przy niej wysokie drzewa. Po drugiej stronie w trawie zwalony pień. Na drugim planie łan zboża ze straszakiem na wróble, za nim pas zielonej trawy. W oddali po lewej stronie łagodne wzniesienie z grupą drzew, pośród których widnieją fragmenty zabudowań, po prawej piaszczysty pagórek, przed nim drzewo. Jasne niebo nad horyzontem wypełnione duzymi chmurami, pojedynczy ciemny obłok w prawym górnym rogu.

Rozmowa księdza z dziećmi

Kostrzewski, Franciszek

1856

Muzeum Narodowe w Lublinie

Obraz - Ujęcie z przodu; Obraz przedstawia scenę rodzajową z pielgrzymki maryjnej na tle pagórkowatego pejzażu. Na pierwszym planie ukazana grupa pielgrzymów w ludowych strojach rozmawiająca przy studzience z figurą Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Młoda kobieta siedzi na kamiennym stopniu otaczającym studnię. Po lewej stronie niedaleko studni widoczna jest ryglowa zabudowa wsi. Starsza kobieta, która stojąc nabiera wody do naczynia oraz mężczyzna siedzący na cembrowinie studni kierują wzrok na współtowarzyszkę. W tle widoczna duża grupa pielgrzymkowa.

Bawarscy chłopi podczas pielgrzymki do Maria Kulm

scena rodzajowa

Most Carl August Ludwig

między 1843 — 1848

Muzeum Narodowe w Szczecinie

czerwona gemma, owalna pozioma, w grubym złotym obramowaniu. Popiersia dwóch chłopców zwróconych ku sobie. Prawy profil wyższego z braci, lewy - niższego, młodszego. Na ramionach młodzieńców spięte fibulami tuniki.

Dwa profile chłopców [Portrety popiersiowe Commodusa i Anniusza Verusa]

nieznany

XVIII-XIX w.

Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie

List od małżeństwa Felicji (Joanny) i Seweryna Trossów do pary lub grona przyjaciół (zwrot zbiorowy w nagłówku, w treści zwrot do osoby o imieniu Emil, także Guty). List musiał znaleźć się u Tadeusza Perla, przekazany mu przez adresatów głównych części listu ze względu na ostatnią część, od Seweryna Trossa, przeznaczoną dla samego Tadeusza Perla. Być może zresztą Perl mieszkał razem z całą grupą przyjaciół i właściwie był jednym z adresatów także pierwszych dowcipnych części. List na karcie tzw. czystej. Pierwsza strona listu została napisana na maszynie, druga – z bezpośrednim ciągiem dalszym treści części pierwszej listu – już odręcznie, po niej dopisek Felicji, pod nim ponownie część pisana przez Trossa. Pierwsza część listu na początku w sposób bardzo swobodny traktuje o intymnych relacjach Tadeusza Perla, zawiera też aluzje do hiszpańskiej wojny domowej, a później podnosi problematykę nasilającego się antysemityzmu w Polsce; mowa w nim także o przyjęciu chrztu przez Felicję Tross (przyjmującej na chrzcie imię na Joanna); część ta nie została ukończona i nadawca nie wysłał jej, i – jak wynika z treści – potem karta znaleziona przez Felicję, która rozpoczęła rozszerzanie listu. Odniosła się do uwag o jej chrzcie; dwukrotnie używając nazwiska Grynsztajn, odniosła się do Trossa – było to jego wcześniejsze nazwisko. Nie dysponujemy innymi szerszymi informacjami o publicyście, krytyku Sewerynie Trossie – biografie Trossa, jak również jego żony, funkcjonują w literaturze wyłącznie w kontekście ich późniejszych losów zagładowych. Opisał je m.in. Czesław Miłosz w „Roku myśliwego”: uciekli z Warszawy na początku wojny, przebywali w Wilnie w domu rodzinnym Miłoszów, później w getcie wileńskim, następnie uciekli z niego i uzyskawszy pomoc od Andrzeja Miłosza, zostali przetransportowani do Warszawy, tu ukrywani przez Miłoszów, zginęli w trakcie powstania warszawskiego. Przedwojenna publicystyka Trossa jest często przywoływana w m.in. literaturze historycznofilmowej. W liście, w części Felicji Tross, mowa m.in. o ich wspólnym przyjacielu Zdzisławie, przebywającym w Grudziądzu, ważnym w dwudziestoleciu międzywojennym (i nie tylko) mieście garnizonowym (nawiasem mówiąc, wskazany przez nią adres Zdzisława w centrum miasta to bardzo bliskie sąsiedztwo bodaj najważniejszego budynku stanowiącego w Grudziądzu materialny ślad historii tutejszej społeczności żydowskiej: znajdującego się przy skrzyżowaniu ulic Mickiewicza i Sienkiewicza gmachu, który został wybudowany dla Żydowskiego Zakładu dla Sierot fundacji Lachmana, a od okresu dwudziestolecia międzywojennego, wykupiony przez władze miasta, pełnił rolę drugiego ratusza). Zdzisław jest na pewno wojskowym i obraca się w gronie wysokich rangą wojskowych (skoro mowa o Edwardzie Rydzu-Śmigłym).W części listu dla Perla Tross prosi o artykuł do ,,Głosu Gospodarczego'' dotyczący, jak można się domyślać, sytuacji po częściowym lub całkowitym (nie znamy dokładnej daty listu) zajęciu Czech i Moraw przez Niemcy, być może jednak poważne wydarzenia polityczne, o których pisze Tross, to np. koniec wojny w Hiszpanii (w marcu 1939)? W ostatnim dopisku Tross informuje o aresztowaniu wspólnego przyjaciela Mieczysława – osoby wspominanej w innej korespondencji, także adresata niektórych listów. Pełna treść: Drodzy przyjaciele z Paryża. Ratujcie Tadzia. To pierwsze. Nieborak wpadł w ręce wytrawnego „kurwiszona” z hiszpańskim „syfem”, która żyłuje go jak może, pozbawia możliwości jedzenia obiadów, naraża na śmierć głodową. Dajcie spokój – za jeną głupią pindę, choćby nawet z Marokka nie warto przecież tyle płacić. Chyba, że byłaby to wytrawna falangistka, członkini bojowego oddziału gen. Franco czy t[emu] p[odobne]. Ale po to jechać do Paryża, żeby „bulić” na lada „babsko” 30 obiadów – to stanowczo przesada. Źle się Tadziem opiekujesz drogi Emilu. Zafasuj mu lepiej jakąś miłą Francuzeczkę, aby chłopiec nauczył się po francusku, aby skorzystał nieco ze swego pobytu w kraju „demokracji i wolności” – a Ty mu raisz tymczasem jakąś tam Hiszpankę z Tangeru czy Marokka. Tadzio to jest przecież solidny mieszczuch, przyzwyczajony jest do regularnego obiadku, śniadanka i dupci[,] nocniczka pod łóżkiem – a tu nagle robicie z niego cygana, birbanta czy bon viveura. Rozumiem, że sytuacja jest przykra, że trudno w obecnej chwili liczyć na jakieś przyjemne przemiany polityczne czy duchowe – ale przecież są jeszcze przyzwoite dupy w Paryżu? Więc po co Tadziowi swatacie kosztowne wywłoki? W każdym razie jestem szczerze zadowolony, że wasze ponure nastroje uległy zmianom. Już teraz Tadzio na pewno nie będzie za Baudelairem przyzywał śmierci, nie będzie prowadzić ponurego żywotu mizantropa. Na to nie trzeba było wyjeżdżać z Warszawy do Paryża. Na ul. Chłodnej można było doskonale czytać francuskich fin de siecle-istów i oddawać się dekadenckim nastrojom, szczególnie aktualnym w tak przyjemnej koniunkturze politycznej jak obecna. Z tymi Żydami, o których Tadzio pisał[,] to nie było tak strasznie, jak on to przedstawił. Były trupy – ale nie tyle. Może 5 – 1o. Ale nie dziesiątki czy setki. Mimo wszystko sytuacja Żydów w Polsce nie jest najlepsza. Ozon przygotowuje obecnie specjalne ustawy antyżydowskie. Żydów podzieli się na 4 kategorie. Do I[-]ej, mającej pełne prawa obywatelskie, będą należeć kombatanci, uczestnicy walk o niepodległość oraz neofici, którzy przyjęli chrzest przez 1926. Do II[-]giej (ograniczone prawa obywatelskie) – ci, którzy otrzymali krzyże zasługi itp. odznaczenia. Do III[-]ciej zrodzeni z Żydów, zamieszkałych w Polsce od czasów zamierzchłych. IV kategoria zostanie pozbawiona całkowicie praw. Są to Żydzi, którzy osiedlili się w Polsce na skutek ograniczenia praw Żydów w Rosji (1878 r.). Jednym słowem plotki niewesołe. Podobne przyjemności nie czekają Was jeszcze na razie w Paryżu. Choć to też nastąpi [to zdanie dopisane odręcznie]. A propos żydów i nieżydów… Felicja od niedzieli już jest Joanna. Pokropiono ją [od tego miejsca – drugiej strony – treść zapisana odręcznie] i chodzi dumna, jakby ją nie wiem, co za szczęście spotkało. Zapomina, że procenty z tego czynu mieć będą dopiero jej wnuki. [obok dopisek zielonym piórem Felicji:] (???) W każdym bądź razie nie jest wesoło. Byłbym b. szczery, gdybym powiedział, że jest b. smutno. I dlatego szczerze Wam zazdroszczę, z [tu ta część listu urywa się] Hallo! Tu Felka. Przypadkiem znalazłam list tego skurwysyna Trossa w szufladzie i dopisuję parę słów. Jestem co prawda Joanna, ale wcale nie chodzę dumna z tego powodu. Grynsztajn pisze o tem, żeby zapełnić kawałek papieru. W ogóle do tego faktu nie przywiązuję żadnej wagi i nie myślę przy tem ani o sobie, ani o swoich wnukach. Co w Warszawie, to Wam Grynsztajn napisał. W Grudziądzu też nic specjalnie ciekawego poza tem, że Zdzisław chodzi na rauty z m[arszałkiem] Rydzem Śmigłym i zdaje się, że się tem przejmuje. Skrobnijcie do niego. Grudziądz, Sienkiewicza 9 m. 5. Życzę Wam powodzenia i dobrego humoru. W Warszawie jest raczej smutno. Całuję Tadzia i powiedzcie mu, że mi niesłychanie brakuje [go]w Warszawie. Myślę, że on to należycie zrozumie. Całuję Ciebie i Gutę i mimo, że Joanna – pozostaję zawsze oddana i kochająca Ruda Felka Teraz znów ja – Tross. „Moja” sekretarka Felka napisała Wam od siebie – a teraz ja dalej swoje… Przestaje on[a] już być moją sekretarką, bo u nas w biurze nie zatrudnia się mężatek… Do Tadzia: Najbliższy numer „Gł. Gosp.” poświęcony będzie perturbacjom gospod. wywołanym ostatnimi wypadkami politycznymi. Napisz jakiś artykuł na ten temat i odpowiednio dobierz zgodny z tym zagadnieniem przegląd prasy. Dlaczego kretynie nie piszesz do „Naszego Przeglądu”. Z ostatniej chwili: Dowiedziałem się przed chwilą, że siedzi Mietek Bibr. Przedwczoraj go wzięli… Dlaczego – jeszcze nie wiem. (Nie mów nic o tym Belusi [?]).

List do Emila Rosensteina, Gustawy Rosenstein (?) i Tadeusza Perla

Tross, Seweryn

1938 — 1939

Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN

List napisany na maszynie na pojedynczej tzw. czystej karcie, treść na jednej stronie. Podpis autora również na maszynie do pisania, nie odręczny. Pierwsza część listu dotyczy traktatu handlowego polsko-francuskiego, zapewne nie tyle zawarcia (22.05.1937, zanim powstał ,,Głos Gospodarczy''), ile ratyfikacji (10.02.1938, https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU19380100061/O/D19380061.pdf), co pozwala datować list na początek 1938 roku, zapewne - połowę lutego.Na temat niektórych osób wymienianych w drugiej, poświęconej sprawom prywatnym części listu, nie dysponujemy bliższymi informacjami, możemy przypuszczać - ze względu na obracanie się Trossa, publicysty także filmowego, w środowisku filmowym (zob. np. Monika Talarczyk, „«Czarne skrzydła» START-u w niebyłej historii przedwojennego polskiego kina, w: ,,Szklane domy. Wizje i praktyki modernizacji społecznych po roku 1918’’, red. J. Kordjak, Wydawnictwo Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa 2018, s. 124).), że ,,Olek'' to prawdopodobnie Aleksander Bachrach (1911-1979, prawnik, po wojnie profesor nadzwyczajny w Instytucie Państwa i Prawa PAN; o nim zapewne mowa jest również w innych listach Pesy Frydlender, później Kern), a ,,Ford'' to (jak w liście MPOLIN-A50.1.80) zapewne Karol Ford (1908-1989, publicysta, krytyk filmowy).Treść: Drogi Tadziu. Otrzymałeś zapewne depeszę, którą dzisiaj od Ciebie wysłaliśmy. Chodzi o to, abyś porozumiał się – koniecznie jeszcze dzisiaj – z radcą Ambasady Francuskiej w Warszawie, który teraz jest w Paryżu w sprawie zawarcia traktatu handlowego polsko-francuskiego. Musisz się z nim koniecznie porozumieć w sprawie poparcia naszego specjalnego wydania, poświęconego zagadnieniom gospodarczym Polski i Francji. Byłoby wskazane, abyś zdołał od niego otrzymać pismo polecające[,] za pomocą którego Ty we Francji[,] a my na miejscu zbieralibyśmy materiały ogłoszeniowe do tego numeru. Oczywiście musisz to zrobić jak najszybciej, ponieważ czas ucieka[,] a do wydania numeru pozostaje dni ledwo kilkanaście. O ile Ci się uda[,] poproś go o artykuł, podobnie staraj się zebrać materiał redakcyjny wśród dziennikarzy i przedstawicieli sfer gospodarczych Francji o możliwościach i sposobach porozumienia gospodarczego obu zaprzyjaźnionych mocarstw, terenach osiedleńczych dla Polaków w koloniach francuskich, pożyczce dla Polski, stosunkach handlowych francusko-polsko-rumuńskich itp. O tym[,] coś załatwił[,] zawiadom nas natychmiast pocztą lotniczą, tak abyśmy już w poniedziałek mogli ewentualnie rozpocząć prace nad oprawianiem numeru. Sapienti sat [w wer. polskiej łacińskiej sentencji Titusa Macciusa Plautusa: mądrej głowie dość dwie słowie]… Te[ra]z o sprawach prywatnych. Czyś dostał list od Forda. Przysięgał na wszystkie świętości, że wysłał do Ciebie list z wskazaniem, gdzie masz odebrać forsę. Podobno list ten wysłał zaraz po otrzymaniu przeze mnie twojego. W każdym bądź razie, o ile coś od niego otrzymasz[,] to będzie to równe temu, jakbyś znalazł coś na ulicy. Wczoraj była 6 rocznica ślubu Olków. Moim zdaniem jest to już stanowczo za długi okres dla ich małżeństwa, ponieważ – o ile mnie się zdaje – znudził mu się ten związek. Olek łapczywie wypytuje mnie o adresy najrozmaitszych panienek chętny na dokonanie „grzeszków”. U Henia sytuacja nie jest najlepsza. Chłopiec stracił pracę i kręci się bez zajęcia. Żyje z kilkudziesięciu złotych wypłacanych mu tytułem zasiłku przy ZUPPU [Zakładach Ubezpieczeń Pracowników Umysłowych]. Oczywiście możesz sobie wyobrazić[,] w jakich warunkach Henio teraz żyje. Deczka urodziła syna. Ema też ma syna. Jednym słowem ruszyło się. Po co nie wiem. Atmosfera bowiem nie jest przyjemna. Czytasz zapewne w prasie polskiej przemówienia p.min. Romana [Antoni Roman – minister przemysłu i handlu w rządzie Felicjana Sławoja Składkowskiego] na temat uzdrowienia handlu[,] podo[b]nie też znane są Ci zapewne uchwały Komisji Importowej. W adwokaturze też bez zmian. Wesoło. Napisz co ty robisz i jakie są Twoje zamiary na najbliższą przyszłość. Postaraj się wyjechać do Ameryki i zabierz mnie tam ze sobą. TROSS.

List do Tadeusza Perla

Tross, Seweryn

1938

Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN

kolaż - Przedstawienie, głównie w tonacji niebiesko-czarnej, dwóch dziewczynek nad leżącym chłopcem (postacie narysowane ołówkiem, podmalowane ekoliną: czarną i seledynową) - te trzy postacie są większe niż inne; powyżej przedstawienie dwóch grup dzieci (kredki); grupy to trójka oraz piątka dzieci, w tej ostatniej grupie jedno dziecko nieco osobno, pośrodku szerokości. Grupy dzieci stoją na bryłach (elementy naklejone), których krawędzie są częściowo wydarte (krawędzie górne), a częściowo wycięte (krawędzie dolne i boczne).Nad dziewczynkami, które mają na głowach białe prostokąty z czarnym krzyżykiem pośrodku, pochylająca się w prawo górna część krzewu z jedenastoma dużymi liśćmi (elementy naklejone). Chłopiec i dziewczynki uśmiechają się. Chłopiec leży na gałęziach (kreski brązową i niebieską kredką).Na największej z brył, na której stoją grupki dzieci u góry, narysowane po prawej u dołu schematycznie zielone rośliny (kredka); pośrodku tej bryły - naklejony element kilkubarwny, z m.in. kolorem czerwonym, odróżniającym się od ogólnej tonacji kolorystycznej. Troje dzieci z grupek u góry trzyma po jednym sztandarze - mają kolor niebieski, środkowy - niebiesko-zielony. 

Wojna

kolaż

Sztyma, Marianna

2012

Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN

kolaż - Kolaż - wykonany z elementów naklejanych i narysowanych, namalowanych - utrzymany w tonacji kolorystycznej: czerni i szarości, brązach, błękitach i granatch, fiolecie, zieleni. Przedstawienie chłopca (rysunek ołówkiem i kredką, podmalowany ekoliną), grającego na instrumencie dętym (flecie), siedzącego po prawej od drzewa (drzewo narysowane ołówkiem i kredką, konar podmalowany ekoliną; liście - elementy naklejone, najbardziej zewnętrzne - namalowane, niektóre w środku korony narysowane kredką). Chłopiec opiera się o drzewo plecami - widoczny prawym bokiem do widza; twarz w półprofilu. Nad drzewem widoczny jest wielki kilkubarwny ptak (element naklejony), ukazany bokiem, nad nim koło (element naklejony); po lewej od ptaka naklejony (częściowo pod naklejonym ptakiem) wycięty element niebiesko-granatowego papieru. Ptak ma w zakrzywionym dziobie i w pazurach jednej z nóg długi sznur (ołówek) z nanizanymi na niego okrągłymi elementami w kolorach czarnym (te niektóre rozmazane, niekiedy nawet w kształcie kleksów), granatowym i niebieskim (farba, kredka). Elementy te rozsypują się także u końców sznura i spadają w dół - głównie w stronę dziecka i jego instrumentu: nad instrumentem tworzy się z nich jakby linia; element znajdujący się najniżej - tuż przy instrumencie. U końca sznura po lewej drugi ptak, znacznie mniejszy (naklejony).

Legenda o pieśni

kolaż

Sztyma, Marianna

2012

Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN

Znaleziono 132 obiektów

zobacz wszystkie obiekty

Kolekcje

55
zobacz wszystkie

Ścieżki edukacyjne

6
zobacz wszystkie

Brak wyników

Dodaj notatkę

Edytuj notatkę

0/500

Jakiś filtr
Data od:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Data do:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Dodaj zakres
asd