skróty po głównych elementach serwisu
strona główna strona główna
Zmień język na angielski EN
Zaloguj się
wyszukiwarka serwisu
zmień język naEN
treść serwisu

Filtry

Kolekcja
Tworzywo / materiał
Autor / wytwórca
Miejsce powstania / znalezienia
Typ dokumentacji
Technika
Rodzaj obiektu
Lokalizacja / status
Czas powstania / datowanie
Era
Era
Data od:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Data do:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Dodaj zakres
Szukaj

Inne systemy periodyzacji:

Typ licencji

Twoje kryteria wyszukiwania:

WYCZYŚĆ filtry

  • Fraza: psy

Liczba wyników: 278

Obiekty

204
strona pierwsza

Psy i dzik - figurka

Kaendler Johann Joachim model

1746 - 1750

Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie

lico obrazu

Wyjazd na polowanie

Falens Carel van ?

1710 - 1733

Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie

Scena rodzajowa. Na tle wiejskiego pejzażu w tonacji beżowo-zielonej - na pierwszym planie, nieco z prawej strony widoku, na brunatno-szarej ziemi - strach na wróble / na kiju - ciemna zniszczona kurtka i brązowy, słomkowy kapelusz o obstzępionym rondzie, umieszczony na ''słomkowej'' głowie, oraz trzy psy / w czarno-białe i białe z brązem łaty/. Jeden z psów leży na grzbiecie, dwa stoją z położonymi, przednimu łapami. Na drugim planie, po lewej stronie - zakręt piaszczystej drogi w tumanie kurzu. Na drodze - wóz ciągniony przez dwa białe konie. Na wozie- woznica w czerwonym ubraniu. Za wozem biegną cztery psy w czarno-białe łaty. Po obu stronach drogi - w głębi - zielono złocista trawa. Po prawej stronie - kępa wysokich sosen o brązowych pniach. Na horyzoncie - zarysy pojedyńczych drzew i sciana lasu. Wyżej - błękitno -szare niebo o złotawych obłokach.

Strach na wróble

Ajdukiewicz, Zygmunt

1892

Muzeum Narodowe w Lublinie

Systemowe Urządzenie Sygnalizacyjne - Ujęcie z przodu; Urządzenie sygnalizacyjne będące fragmentem systemu ochrony granic PRL. Składa się z dwóch metalowych słupów, w których zamontowano czujniki na podczerwień. Każde z urządzeń znajduje się w obudowie o kształcie walca zamontowanej na trójkątnej podstawie. Zaopatrzone jest w dwie soczewki umieszczone jedna nad drugą.

Systemowe Urządzenie Sygnalizacyjne

Instytut Fizyki Polskiej Akademii Nauk (1953- )

1960 — 1969

Muzeum Narodowe w Szczecinie

czerwona owalna gemma w grubym złotym obramowaniu; postać młodego, nagiego mężczyzny stojącego przed posążkiem bogini; mężczyzna prawą rękę opiera na biodrze, a w lewej trzyma włócznię. U jego stóp siedzą trzy psy, a obok leży poroże.

Postać Hippolita

nieznany

XVIII-XIX w.

Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie

czerwona owalna gemma w grubym złotym obramowaniu; dynamiczna scena wielofiguralna, troje jeźdźców na koniach: dwóch mężczyzn i jedna kobieta, zabijają dzidami zwierzę. Obok kobiety stoi mężczyzna w czapce frygijskiej, który również próbuje zabić zwierzę dzidą.

Scena polowania

nieznany

XVIII-XIX w.

Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie

Odręczny list napisany przez Pesę Frydlender na obu stronach pojedynczej karty, tzw. czystej, z widoczną perforacją przy górnej krawędzi. Nad główną treścią, na pierwszej stronie, otoczony ramką dopisek z tekstem (w orientacji ku krawędzi górnej), dopiski również na prawym i lewym marginesie tej strony i na drugiej stronie - na lewym marginesie. Niektóre wyrazy bardzo trudno czytelne. Treść (dla jej uczytelnienia częściowo zmodernizowano pisownię i interpunkcję): Warszawa, dnia 16 XII 1938 r. Kochany Tadku! Trochę świnia jestem, że Ci od razu nie dałam znać, co załatwiłam w N.P. [tj. w redakcji „Naszego Przeglądu’’] Byłam, pan Rosen [Rozen?], czy jak się nazywa, oświadczył mi, że przez nieporozumienie wypłacili Ci za listopad po 20 zł. Na przyszłość płacić będą po 25 zł i zapłacą Ci odpowiednio później [?] za listopad. Jeżeli uważasz, że należy pod koniec miesiąca przypomnieć, daj znać, a odpowiednio zainterweniuję. Jak Ci [się] żyje, z artykułów Twoich wnioskuję, że dużo pracujesz. Są bardziej treściwe i wyglądają [!] na to, iż Tadek Perl jako dziennikarz obrasta w pierze. Podobno przekazałeś dobry materiał do Głosu Gospodarczego. U nas nagle wziął mocny mróz, taki który okna obraca w najcudowniejsze kwiaty. Siedzę sobie teraz w mojej melinie, wciśnięta między biurkiem a piecem i czuję się jak u „Pana Boga za piecem”. Warszawa żyje pod znakiem wyborów [samorządowych]. Podobno na peryferiach miasta zastrachanym żydkom nie dadzą głosować, bo to onerowcy [tj. członkowie nielegalnego już wówczas skrajnie prawicowego ONR-u, Obozu Narodowo-Radykalnego] mogą ich pobić. Z jednej strony obawa, by frekwencja głosowania nie była większa niż do sejmu, a z drugiej stron[y], by Ozon [tj. OZN – Obóz Zjednoczenia Narodowego, który ostatecznie wybory te wygrał znaczną większością głosów] nie […] się. Lista syjonistów-demokratów wystawiła każdego, kto zdradził ochotę. W moim okręgu PPS zezwoliło, by Bund tylko wystawił listę swoją. Ha przyjdzie mi głosować na bundowskiego Ehrlicha [zapewne chodzi o Henryka Ehrlicha (1882-1942)], nie bardzo mi to idzie w smak. A poza tym nadal się ludzie gorączkują, a my zdaje się poza kwestią żydowską nie potrafimy się niczym przejmować. Przez pewien czas cukierniane rozmowy dotyczyły wniesionego [?] projektu obywat. żydów, znanego Ci skądinąd z prasy. Ostatnio zadzieram z Nalkiem. Przekonywuje mnie, że strajk generalny w Paryżu się udał. To nic, że metro [?] szło, że inne gałęzie przemysłu funkcjonowały, ale to pod przymusem. Pokazałam mu Twój list. Nawet ten list, zdaniem jego, świadczy tym, że strajk się udał. Co za wiara. Ja mu zresztą tego bardzo zazdroszczę. Stołujemy się razem w Związku Nauczycieli. Codziennie siada przy innym stole i agituje za wyborami. Czyni to wspaniale, na zimno, nie drażniąc nikogo. A mnie przyrzeka, że w razie czego mnie powiesi za moje krytyczne ustosunkowanie się do pewnego światopoglądu. I nawet nie uratuje [?] mnie to, iż nie chcę stawać z ramienia kamieniczników i przeciwko pracownikom, chociaż on podejmuje się tych spraw, bo jeśli on nie przyjmie, to ktoś inny je weźmie wraz z pieniędzmi. I na domiar złego przekonywuje mnie, że razem [?] z Tobą powiesi mnie. Czy to prawda. Pozatem czytam, dużo stosunkowo pracuję i zaczęłam leczyć zęby za pieniądze. Miałam na razie bardzo dobry miesiąc. Jak dotąd poza pieniędzmi związkowymi zarobiłam już jakieś 125 zł z zawodu prawniczego. Między innymi tata Twój namówił przedstawicieli kosmetycznych, aby mi powierzyli do zredagowania memoriał. Podobno udał mi się, ojciec był zachwycony, dostałam a conto 30 zł, ale mam jeszcze dostać w granicach 100 zł. Gelerntera [?] [nazwisko wzmiankowane już przez autorkę w innym jej liście; w tym okresie w Warszawie było czynnych dwóch mężczyzn-adwokatów o tym nazwisku: Szymon i Józef] często zastępuję, płaci mi za stawiennictwo w S. Gr. [Sądach Grodzkich] 5 zł, w S.O [Sądach Okręgowych] zł 10. Dziś stawałem w VIII S.O. Broniłam pasera, było ich 9-ciu i tyleż obrońców. Sprawa była „lepszejsza”, co drugi „alfabeta” i „nie winien”. Mój też od takich, wyrok będzie w poniedziałek. W pewnej chwili trochę głos mi się załamywał, sala b[…]ka, wygodna ława obrońców, panowie w togach i Pesa Frydlender z Puław, ale odszczekałem swoje i pozwoliłam sobie p. Prokur[atorowi], który jest zapewne z naszego rocznika, zwrócić uwagę, że nie wyznaje się na prawie handlowym. A więc jak widzisz życie moje obraca się w skończonych granicach, sąd, pozwy o zapłatę należności, […], związek, czasem teatr i książki. To ostatnie pochłaniam masami, czytam młodą literaturę polską w pierwszych dniach wstydziłam się, że tak pozostaję w tyle, dużo odrobiłam, ale nie mogę się odzwyczaić się od nawyków z lat dziecinnych, by książki nie przeczytać jednym tchem. To zupełnie tak, jak wypić jednym haustem kieliszek wódki, odrywam się od codziennego życia, puszczam wodze fantazji i wtedy przyglądam się sobie od czasu, gdy beztrosko latałam po parku puławskim. I czuję często, że właściwie zmarnowałem się, wyjałowiałam – pustka obrzydliwa [zakończenie listu jako dopiski wzdłuż różnych krawędzi karty:] i nic więcej. Z listu Twojego byłam b. zadowolona i nie wiem dlaczego, byłam nimi wzruszona. Ciebie zapewne solidnie i naprawdę b. lubię. I zdaję sobie sprawę, że jeśli to tylko przyjaźń Twoja mnie trzyma i gdyby nie to, kto wie, czy naprawdę nie zeszłabym na psy. [w innym miejscu:] Mam dla Ciebie kupę pozdrowień, tak że przekazuję je hurtem. Wśród naszych kolegów [?] interesujących się życiem gospodarczym T.P [tj. Tadeusz Perl] – „autorytet”[,] okazuje się, że znają wszystkie artykuły. [w innym miejscu, dopisek obwiedziony liniami:] Czy jeszcze tak szalejesz, czy Hiszpanki na wokandzie, czy paryżanki, a może inny kolor… karnawał zapewne spędzasz w Paryżu i odpowiednio wykorzystasz. [w innym miejscu:] List Twój ostatni nadszedł do Warszawy troszkę odklejony. Bądź ostrożny.

List do Tadeusza Perla

Kern, Paulina

1938-12-16

Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN

Znaczek dla psa - ujęcie z tyłu; Metalowy znaczek dla psa z prostokątnej blaszki z zaokrągleniem na środku górnej krawędzi. W zaokrągleniu dziurka na wylot. Na rewersie wybity wypukły napis w 3 wierszach: 1929 | STETTIN | II. Otok awersu i rewersu perełkowy.

Znaczek dla psa

nieznany

około 1929

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Diana i Akteon - Lico

Scena rodzajowa - pasterz i kąpiące się niewiasty. Diana i Akteon

Obraz

nieznany

1. połowa XVII wieku

Muzeum – Zamek w Łańcucie

lico obrazu

Odpoczynek Diany

szkoła flamandzka, Balen Hendrik van

XVII

Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie

Znaleziono 204 obiektów

zobacz wszystkie obiekty

Kolekcje

68
zobacz wszystkie

Ścieżki edukacyjne6

zobacz wszystkie

Dodaj notatkę

Edytuj notatkę

0/500

strona główna

Ustawienia prywatności

Używamy plików cookie, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Plikami cookie możesz zarządzać, zmieniając ustawienia swojej przeglądarki internetowej. Więcej informacji w Polityce prywatności.

Jakiś filtr
Data od:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Data do:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Dodaj zakres
asd